30 maja członkowie Kapituły zawitali do Liceum Ogólnokształcącego Nr II im. J. Chreptowicza w Ostrowcu Świętokrzyskim, kolejnej szkoły z 20 - letnim stażem czynnego uczestnictwa w Festiwalu. Powitani przez dyrektora Sławomira Miszczuka, wicedyrektora Piotra Pobiegę zasiedli na sali gimnastycznej, by oglądnąć spektakl teatralny pt. „Świadek Chrystusa - Albert Chmielowski”. Scenariusz tworzyli uczniowie klasy 1 i 2, pod czujnym okiem Ks. Mariusza Wasila, Ks. Łukasza Kruka, Urszuli Heby i Barbary Podsiadło. Kolejne, krótkie treści, ukazujące bogactwo treści, przedstawiały poszczególne etapy wzrastania młodego człowieka, jakim był Adam Chmielowski. Młodzież zwróciła uwagę na jego zdolności malarskie, pozwalające na dalszy rozwój kariery i jego największe dzieło, zatytułowane „Ecce homo”. Jednak udział w Powstaniu Styczniowym zniweczył jego ambitne plany, a w jednej z bitew stracił nogę. Często staje w obronie biednych, pokrzywdzonych przez los i odepchniętych przez ludzi. Jego dobroć nie zna granic, a sam mówił: „Chcę być dobry, jak chleb”. Pan Bóg jednak pisze mu własny scenariusz życia i w pewnym momencie powołuje go do pracy na Swoje żniwo. Pomaga wszystkim, którzy tego potrzebują i przez gorliwa modlitwę wyprasza potrzebne łaski. Ogromna wiara w Boga i zawierzenie samego siebie Bożej opiece, pomaga mu pokonywać trudności i pochylać się nad każdym, potrzebującym chleba powszedniego. Wszyscy uczestnicy spotkania zostali poczęstowani świeżym, pachnącym chlebem. Dziękujemy uczniom za przybliżenie postaci Błogosławionego, nauczycielom za poświęcenie czasu nie tylko na naukę, ale też na rozwój duchowy i wychowanie w kulturze chrześcijańskiej. Dyrekcja szkoły otrzymała od członków Kapituły gratulacje za prężną działalność na niwie kultury i trwanie przy najwyższych wartościach. Zachwycający śpiew Dominiki w utworze „Na skrzydłach roztańczonych marzeń” zakończył jubileuszowe spotkanie szkolne.
Centrum Edukacji Zawodowej w Stalowej Woli od 20 lat otwiera swoje gościnne podwoje i przyjmuje Festiwal Kultury Chrześcijańskiej „EUTRAPELIA”. W dniu 29 maja 2017 r. zaprosiło dr Ewę Sęk , Ks. dr. Bogdana Krempę i Alicję Szewczyk do auli, wypełnionej uczniami z kilku klas pod opieką nauczycieli, by wspólnie przeżywać koncert ewangelizacyjny pt. „Idźcie i głoście” - Jezus. Uczniowie, pod kierunkiem pana Mirosława Juśkiewicza, pani Anny Olszewskiej, Ks. Radosława Króla i pani Anety Wójcik przygotowali krótkie katechezy kerygmatyczne, przeplecione prezentacją wokalno - instrumentalną muzycznego zespołu „Ceziaki”, w asyście wspaniałego kwartetu wokalnego. Każda z tych katechez, zarówno o miłości Bożej, jak i o zbawieniu przez Jezusa Chrystusa, oparta na krótkich fragmentach Pisma Świętego, przybliżała wartość miłości Boga do człowieka, który przez śmierć i zmartwychwstanie Swego Syna zbawił całą ludzkość. Katecheza o grzechu przybliżyła nam skutki złego postępowania, lekceważenia woli Bożej i nieposłuszeństwa, które w ostateczności wciągają w pułapkę samotności, przemocy, konfliktów, jakby w potrzask, z którego nie ma wyjścia. Ten grzeszny sposób życia niszczy w nas ufność i miłość ku Bogu, a potęguje pychę i miłość do samego siebie. Ostatnia katecheza zwróciła uwagę wszystkich słuchaczy na działanie Ducha Świętego, który uobecnia Zmartwychwstałego, zasiadającego po prawicy Ojca. Przez swe dary uświęca i pociesza, uzdrawia duszę oraz obdarza mądrością i pokojem. Nasza głęboka wiara sprawia, że pomimo wielu trudności i przeciwności nie zatrzymujemy się, lecz idziemy niestrudzenie ciągle do przodu, ku górze, z entuzjazmem i ze świadomością o niepowtarzalnej miłości Boga. Tą prawdą mamy obowiązek się dzielić i dawać świadectwo tam, gdzie pokieruje nas los. Refleksje i zadumanie nad życiem człowieka zobrazowano krótkimi filmami. Dziękujemy dyrekcji w osobach Piotra Żyjewskiego i Anny Woś za pielęgnowanie tradycji uczestnictwa szkoły, pani Gabrieli Rubas - Dębskiej, panu Grzegorzowi Skoczkowi i Piotrowi Żakowi za czynne wsparcie w działaniach artystycznych.
Następnie Kapituła udała się do Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego im. Św. Jana Pawła II w Tarnobrzegu, w którego progach serdecznie została powitana przez Dyrektora Piotra Malika i wicedyrektora Dariusza Chorzępę, z którego inicjatywy uczniowie złożyli dziękczynienie Bogu za dar Kapłana śp. Ks. Michała Józefczyka w formie modlitewno - słowno - refleksyjnej. Przybliżono nam biografię umiłowanego Kapłana, jego drogę kapłańską, służbę Bogu i bliźnim, szczególnie z marginesu, peryferii, zapomnianym przez wszystkich. W przeprowadzonym wywiadzie usłyszeliśmy naukę Księdza Michała, że przez Jezusa prowadzi jedyna droga do nieba, przez dobre uczynki, poprzez dawanie wiele, mając tak niewiele. Ten Kapłan pozwolił się kochać Bogu i tą miłością dzielił się z najbliższymi, z przyjaciółmi, parafianami i współpracownikami, dla wszystkich mając dobre słowo, czuły gest i otwarte serce. Młodzież w prezentacji multimedialnej przedstawiła wszystkie dzieła, które powstały z inicjatywy Księdza Michała oraz zarejestrowała świadectwa tych, którzy mieli styczność i możliwość bycia z nim w bliskich relacjach. Refleksja, przeżywana w ciszy i w skupieniu, towarzysząca wspomnieniom, ozdobiona była poezją Karola Wojtyły, Ks. Jana Twardowskiego i pięknymi utworami wokalnymi. Według charyzmatycznego Kapłana to właśnie młodzież tarnobrzeskich szkół katolickich, wiernie zachowująca w pamięci Jego naukę i pracę oraz czyny wykonywane w pokorze i skromności, jest żywym testamentem pozostawionym przez Niego. Dziewczęta i chłopcy swoim występem dali świadectwo wiary w Boga, miłości braterskiej i wierności Ewangelii w ślad za Księdzem Michałem, który swoim życiem głosił słowo Boże i był wiernym świadkiem Chrystusa na ziemi. Na zakończenie wszyscy występujący, z głębokim wzruszeniem złożyli biało - czerwone róże przed portretem Kapłana. Podkreślały one smutek, pozostawiony po Jego odejściu, a jednocześnie radość z narodzin dla nieba tak wyjątkowego Kapłana.
W tym dniu również spotkanie Eutrapeliowe miało miejsce w Zespole Szkół Nr 2 im. T. Kościuszki w Stalowej Woli, reprezentowanym przez dyrektora Tomasza Sekulskiego i wicedyrektora Dariusza Bożka, z udziałem młodzieży szkolnej. Spektakl teatralny pt. „Jasne światło” Marcina Kobierskiego przygotowany został przez Renatę Pachacz, Ks. Wiesława Marszałka i Bogusława Łoja, pracujących wspólnie z młodzieżą. Na scenie uczniowie przybliżyli historię życia Chiary Badano, włoskiej dziewczyny, pełnej energii, radości i młodzieńczego wigoru, lubiącej sport i wspólne spotkania z koleżankami, ale nade wszystko lubiącej czytać Pismo Święte i rozmowy z Jezusem w Kościele. Pewnego dnia dziewczyna wybiera sobie Pana Jezusa na swojego Oblubieńca, powierza mu swoje życie, młodość, a następnie cierpienie, gdyż choroba, sprawiająca jej wielki ból, obezwładniła jej nogi tak, że przestała chodzić. Będąc w szpitalu spotyka ludzi chorych, cierpiących, nie tylko cieleśnie, ale i duchowo, nie umiejących pokonywać swoich ułomności z braku cierpliwości. Chiara swój ból łączy z cierpieniem Chrystusa Ukrzyżowanego, tym samym dając świadectwo swojej wiary wszystkim wokoło. Taka postawa jest podziwiana przez pacjentów szpitala, ale też i wyśmiewana. Kiedy płomyk jej życia dogasa, przygotowana na spotkanie z Oblubieńcem odchodzi w spokoju i z radością do chwały nieba. Wszyscy, którzy ją znali nazywali ją aniołem i nadali przydomek „Luce” - światło, snuli refleksję nad sensem życia i zastanawiali się, jaki sens ma cierpienie. Tło drogi życia przyszłej błogosławionej, stanowiło zwyczajne życie ludzi prostych, zajmujących się różnymi sprawami, interesującymi się nie tylko sobą, ale innymi ludźmi. Spotykając się przy mogiłach najbliższych, żywo dyskutowali zarówno z umarłymi, jak i żywymi. Taka droga błogosławionej jest godna naśladowania dla wszystkich ludzi, a przede wszystkim dla jej rówieśników. Dziękujemy młodzieży stalowowolskiej „Budowlanki” za przykład błogosławionej Chiary - Lucy Badano, której jasne światło wiary może przemienić dziś życie niejednego człowieka, błądzącego w ciemnościach. Dr Ewa Sęk w imieniu Kapituły podziękowała opiekunom za poświęcanie czasu, serca i wkład pracy, rozwijający osobowość i bogactwo duchowe.
24 maja 2017 r. w Festiwalu „Eutrapelia” ponownie włączyło się Liceum Ogólnokształcące im. KEN w Stalowej Woli. Na sali gimnastycznej, zgromadzoną młodzież oraz zaproszonych gości z Kapituły powitał dyrektor Mariusz Potasz i zaprosił na słowno - muzyczny program pt. „Idźcie i głoście Miłość”, który przygotowali uczniowie klasy II, według scenariusza pani Sylwii Węglińskiej i uczennicy Wiktorii Masłowskiej. Hasło wiodące jubileuszowej edycji Festiwalu „Idźcie i głoście...” uzupełniono słowem miłość, gdyż ewangelizacja bez miłości, jest jak cymbał brzmiący - wg. słów Świętego Pawła. Aneta i Konrad, prowadząc spotkanie, najpierw przybliżyli znaczenie słowa miłość i jej urocze początki. Następnie chór szkolny pod kierunkiem pani Jolanty Kawy, ozdobił tę refleksję piękną pieśnią z repertuaru Piotra Rubika, w czasie której zatańczyła para uczniów z Zespołu Szkół nr 6 w Stalowej Woli. Współpraca tych obu szkół od wielu lat oparta jest na miłości siostrzanej i na wartościowych przesłaniach Księdza Twardowskiego. Ponadto wsłuchiwaliśmy się w analizę trudów dojrzewającej miłości, i będącej okresem próby, z którym trzeba się uporać, jak pisał wieszcz narodowy Adam Mickiewicz. Natomiast do wspomnienia o miłości do Ojczyzny nawiązała Dominika w pieśni „To Ojczyzna twa”. Wieńczącym program utworem był „Hymn o Miłości” z I Listu do Koryntian w interpretacji Przemka. Chór po raz kolejny uświetnił śpiewem spotkanie, wykonując „Psalm dla Ciebie”. Sympatyczne spotkanie uczniów liceum z Festiwalem zakończył występ wokalny chóru z solistami: Jackiem, Dominiką, Pauliną i Olą, a Ks. Bogdan Krempa udzielił wszystkim błogosławieństwa na dalszy czas wytężonej pracy w szkole.
23 maja 2017 r. Zespół Szkół nr 3 im Gen. Wł. Sikorskiego w Tarnobrzegu zaprosił Kapitułę Festiwalu na wystawę pt. „Kocham cię życie nad życie”, przygotowaną przez klasę II a. W Sali Patrona symbolicznego otwarcia wystawy dokonali: Dyrektor Festiwalu dr Ewa Sęk, Dyrektor szkoły Rafał Sawicki i Wicedyrektor WNiWK Diecezji Sandomierskiej ks. dr Marcin Hanus. Następnie wszyscy obejrzeli wystawę, na której uczniowie zamieścili „pochwałę życia ludzkiego...” w obrazkach. Wszyscy zwrócili uwagę na dzieci najmłodsze, poczęte i narodzone, które są pociechą dla matek, rodziców i dają radość rodzinom. Ukazana też została młodość, niepowtarzalna, pełna wrażeń, emocji, wspólnego spędzania czasu z tymi, których kochamy, z którymi się dobrze czujemy. Ponadto przedstawiono również życie dorosłych, bardzo ważne i cenne, gdyż można wtedy w pełni żyć dla kogoś i z kimś, kogo się kocha i komu jest się potrzebnym. Z wystawy promieniała również radość ze wspólnych chwil, z sukcesów drużynowych, często niepowtarzalnych, a może jedynych w życiu. Ostatni etap wystawy zawierał wizerunki świętych: Ojca Maksymiliana Marii Kolbe, Jana Pawła II, Matki Teresy z Kalkuty i Franciszka z Asyżu, którzy dziękowali Bogu swoim życiem za życie, nim się cieszyli i czerpali radość, zwłaszcza z niesienia pomocy bliźniemu i służąc potrzebującym. Takie postacie powinny być stawiane za wzór do naśladowaniu młodemu pokoleniu w dzisiejszych czasach. Dziękujemy pani Wioletcie Wilk, która od 10 lat prowadzi uczniów tej szkoły festiwalową drogą, zarażając ich głęboką wiarą w Boga, skromnością i matczynym ciepłem, nie zrażając się piętrzącymi trudnościami.
Następnie Kapituła przeszła do Kościoła pw. Świętej Barbary, na spotkanie ze społecznością Zespołu Szkół nr 2 im. Bartosza Głowackiego w Tarnobrzegu, zgromadzoną wraz z rodzicami, dziadkami i liczną grupą dzieci z przedszkola. Wszystkich przybyłych na festiwalowe Oratorium serdecznie powitał proboszcz Ks. Stanisław Bar. W myśl hasła przewodniego tej edycji „Idźcie i głoście” tarnobrzeski „Rolnik”, poprzez wiodące słowa poezji, odpowiednio do treści dobrane i pięknie zaśpiewane pieśni przez Patrycję, Izabelę, Patrycję i Paulinę, z akompaniamentem Michała, grającego na gitarze i śpiew chóralny, poprowadził wszystkich przez prawdy wiary, niezbędne w życiu każdego chrześcijanina. Ukazał życie, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, naszego Pana i Boga, który obdarza człowieka Duchem Świętym, niekończącą się miłością i przed skruszonym grzesznikiem nie zamyka ramion swojego miłosierdzia. Uczniowie zwrócili uwagę na Maryję, Matkę Boga i naszą, Jej znaczącą rolę w życiu Kościoła i w dziele zbawienia człowieka, wyśpiewując chwałę Matce Bożej przez dziewczęcy duet z Ukrainy. Młodzież nie zapomniała również o Jubileuszu 100-lecia objawień Maryi w Fatimie i przesłaniu, wzywającym do modlitwy, pokuty i nawrócenia. Jednocześnie zwróciła się z prośbą o nieustanną opiekę i wsparcie w walce z przeciwnościami i złem, czyhającym na każdym kroku. Maryja uczy nas, abyśmy, idąc przez życie, głosili chwałę Boga. W ślad za Nią Jej wierny Orędownik Św. Jan Paweł II, niestrudzony świadek wiary, dany nam na dzisiejsze trudne czasy głosił tę naukę. Dziś bowiem ówczesny chrześcijanin poddawany jest różnym próbom, dlatego tak bardzo potrzebuje bliskości Boga. Trzeba szukać miłości, by kochać i być kochanym, by nią żyć i nią się dzielić, a przez to być w pełni szczęśliwym. Modlitewno - refleksyjne Oratorium ubogacała prezentacja multimedialna, obrazująca i łącząca poszczególne myśli i sentencje. Dyrektor Festiwalu dr Ewa Sęk skierowała słowa wdzięczności na ręce pani Teresy Szustak dla wszystkich nauczycieli pracujących w Festiwalu, a pani wicedyrektor Bożena Gudz za wierność i wytrwałość dyrekcji w kolejnych edycjach Festiwalu.
Zespół Szkół im. Ks. Stanisława Staszica jako trzecia szkoła w tym dniu stanęła na Festiwalowym szlaku. W małej sali teatralnej przeżywaliśmy wspólnie z młodzieżą program poetycko - wokalny, zatytułowany „Kocham Cię życie”. Na scenie dziewczęta i chłopcy podzielili się z obecnymi swoimi przemyśleniami, związanymi z wartością życia ludzkiego. Poezją i wybranymi wątkami z tekstów biblijnych, literackich, poetyckich oraz Encykliki Św. Jana Pawła II „Ewangelium Vitae”, prezentacją multimedialną w tle ukazującą uśmiechnięte buzie dzieci i radosnych dorosłych oraz filmem o świadectwie życia Nicka Vujicica, pochwalili życie jako piękny dar od Stwórcy, za który trzeba być wdzięcznym Bogu. Podążając w myśl nauki Świętego Papieża naszych czasów młodzież przekazała nam, że życie jest dobrem, pochodzącym od Boga, Jego obrazem i odbiciem. Jest spełnione, gdy człowiek odnajdzie sens istnienia. Jest też zadaniem, które otrzymuje każdy z nas, przychodząc na świat, a najważniejsze, by przeżyć je, kierując się miłością i dokonując dobrych wyborów. Interpretacja wierszy i pięknie zaśpiewane pieśni w wykonaniu Katarzyny, Wiktorii, Julii i Wiktorii wprawiły wszystkich w nostalgię i zasłuchanie. Słowa podziękowań od Kapituły zostały skierowane do opiekunów: Ks. Piotra Wilka i pani Elżbiety Iskry za kontynuację tradycji udziału szkoły w Festiwalu. Dyrektor FKCh „Eutrapelia” dr Ewa Sęk podziękowała pani dyrektor Teresie Żygule za dwudziestoletnią współpracę i coroczne spotkania w szkole z pachnącą majem poezją i pieśnią. Wszystkie miłe spotkania w szkołach niezmiennie rejestruje TVK „Stella” ze Stalowej Woli, wędrując z Kapitułą przez Diecezję Sandomierską.
Jubileuszowa XX edycja Festiwalu „Eutrapelia” spowodowała, że ponownie dr Ewa Sęk, Alicja Szewczyk i ks. dr Bogdan Krempa zostali zaproszeni do Zespołu Szkół Ogólnokształcących im. Adama Sapińskiego w Zaklikowie, w dniu 22 maja, by wspólnie z uczniami przeżywać sztukę teatralną pt. „Najważniejsze, że jesteś”. Scenariusz, oparty na przypowieści z Biblii o synu marnotrawnym, stworzyła młodzież wraz z Panią Martą Topolską, dodając od siebie gest, słowo, mimikę i sięgając do przykładu z życia.
Młoda dziewczyna, której pewnego dnia znudziło się być dobrą córką, postanowiła się wyprowadzić z domu, zabierając kilka drobiazgów, kradnąc pieniądze i biżuterię pod nieobecność rodziców. Czuje się dobrze w towarzystwie kolegów i koleżanek w barze, przy alkoholu i innych używkach. Dopóki ma pieniądze, wszyscy ją lubią i zwracają na nią uwagę. Kiedy finanse się kończą, zostaje sama. Udaje się więc do jubilera, by sprzedać biżuterię, pośród której znajduje się medalik - pamiątka pierwszej Komunii Świętej, podarowany przez mamę wraz ze słowami: „Niech Cię Bóg prowadzi moje dziecko”. Podobnie jubiler, upewniwszy się, że dziewczyna wszystko sprzedaje, żegna ją takimi samymi słowami, które cały czas brzmią w jej uszach. Julia przypomniała sobie, że mama tak się do niej zwróciła, zawieszając medalik na jej szyi. Opamiętuje się w porę i kieruje swoje kroki do kościoła, przystępuje do sakramentu pokuty i rozmawia długo z Panem Bogiem, dziękując Mu, że czuwa i przebacza grzesznikom, którzy postanawiają poprawę. Julka wraca do rodzinnego domu, przeprasza rodziców, że się pogubiła i ich zawiodła. Rodzice ze łzami w oczach cieszą się z powrotu córki, a ich przebaczenie uspokaja dziewczynę. Podobnie, jak Bóg cieszy się z każdego nawróconego grzesznika, tak rodzice dziewczyny cieszą się z jej powrotu do domu.. Uczniowie przez tę sztukę przypomnieli nam, jak warto się zatrzymać i zastanowić nad własnym życiem oraz nad wartością rodziny, a czerpiąc ze źródła Ewangelii trzeba odkrywać na nowo prawdy religijne i korzystać ze wskazówek, które Pan Bóg stawia na naszej drodze.
Dziękujemy dyrekcji Waldemarowi Plennikowskiemu i Ewie Laskowskiej za obecność i trwanie przy wartościach chrześcijańskich, a pani Marcie Topolskiej, ks. Kamilowi Dziurdziowi i ks. Piotrowi Strojnemu za współpracę w dziele wskazywania drogi do Źródła, w górę strumienia. Dziękujemy wszystkim uczniom Zaklikowskiej szkoły, która od 100 lat uczy i wychowuje..
Następnie Kapituła pojechała do malowniczo położonego Potoczka, gdzie w Zespole Szkół - CKR, kierowanym przez Dariusza Wolana, miała miejsce prezentacja słowno - muzyczno - sceniczna pt. „Drogowskazy”, której pomysłodawcą i opiekunem był ks. Grzegorz Stadnik. W Internacie, zgromadzoną młodzież oraz gości powitała Kierownik pani Maria Wolan i Wicedyrektor Andrzej Olszyński.
Główna bohaterka programu artystycznego, pozostawiona sama sobie, opuszczona przez zapracowaną mamę i ojca, nadużywającego alkoholu, modli się do Boga, prosząc o pomoc, gdyż nikt nie zwraca na nią uwagi i nikt jej nie poświęca czasu. Wśród koleżanek i kolegów w szkole jest celem agresji, drwin i szyderstwa, popychana, odtrącana i wyśmiewana na każdym kroku. Nawet nauczycielka poniża ją, arogancko zwracając uwagę, dlaczego jest nieprzygotowana i krzyczy, nie pytając o przyczynę, nie wykazując zainteresowania jej losem. Coraz bardziej dziewczyna zamyka się w sobie, chodzi smutna i nie ma ochoty do życia. Nie mogąc znaleźć oparcia w rodzicach, ulega namowom „trudnej” młodzieży, uciekając w nałogi. Dziewczyna czuje, że sama sobie z tymi wszystkimi trudnościami nie poradzi, dlatego ponownie woła o pomoc do Boga i Jemu zawierza swoje życie. Człowiek, żeby pokochać drugiego człowieka, musi zaakceptować siebie. Nie wolno mu tracić nadziei, która nadaje sens, dodaje sił i chroni wartość i godność człowieka. Wymowne scenki, oplecione narracją i odpowiednio dobrane utwory wokalne w wykonaniu Katarzyny, grającej na gitarze i Izabeli, splotły się w jedną sztukę teatralną. Dziękujemy za ciepłe, pełne refleksji i zadumania nad wartością życia spotkanie, zakończone błogosławieństwem, udzielonym prze ks. Dyrektora Bogdana Krempę i ks. Grzegorza Stadnika. Wszystkim uczniom, za piękny występ, za postawę i głęboko przemyślane refleksje w imieniu pani Dyrektor Festiwalu dr Ewy Sęk podziękowała Alicja Szewczyk.
Po dłuższej przerwie do Festiwalu włączył się również Zespół Szkół im. por. Józefa Sarny w Gorzycach, spektaklem teatralnym własnego autorstwa pt. „Zdążyć przed Bogiem”. W dniu 19 maja na scenie Gminnego Ośrodka Kultury, kierowanego przez dyrektora Piotra Dumę kilkoro uczniów z II Technikum Mechanicznego i Informatycznego oraz II klasy Zasadniczej Szkoły Zawodowej w kilku scenach, w różny sposób ukazało los bohaterów poszczególnych scen naznaczony cierpieniem, odsłaniający smutek i ból. Każdy z bohaterów, opowiadając fragment swojej historii, tak naprawdę wołał o pomoc i zwrócenie czyjejś uwagi na bezradność wobec dziejącej się tragedii. Dziewczyna opuszczona przez rodziców, zmagająca się z chorobą, przestaje ukrywać problem i opowiada psychologowi o swoich przeżyciach. Inna bohaterka, nie mająca normalnego domu, wpadła w nałogi i w nich szukała zapomnienia. Jednak szczera spowiedź i kojące słowa Boga, płynące przez usta kapłana, mają dobry wpływ na zmianę w jej życiu. Życie dwojga ludzi, ukazane w prezentacji multimedialnej znajduje swój finał w scenie, kiedy to staruszek żegna swoją umierającą żonę, wspominając piękne chwile i żałując, że nie zdążyli się sobą nacieszyć i nawzajem się przepraszają. Każdy z nas, tak jak bohaterowie spektaklu, powinni zdążyć coś poprawić, zmienić na lepsze, zanim Bóg zainterweniuje. Ukazane przez program miłość i dobro ciągle mają jednakowe znaczenie, są niezbędne w życiu człowieka, które bez nich traci na wartości. Życie mamy jedno i jest ono szansą, którą trzeba dobrze wykorzystać. Odzwierciedleniem życia, w którym dużo się dzieje, był wymowny taniec Oskara i Sylwii, a pieśni skomponowane i zaśpiewane z akompaniamentem gitary przez Vasyla, wzbudziły refleksję i pozwoliły zadumać się nad życiem. Dyrektor szkoły pan Krzysztof Komórkiewicz wyraził zadowolenie z wszechstronności swoich uczniów, zaś ks. Waldemarowi Bieńko podziękował za właściwe ukierunkowanie uczniów i czuwanie nad ubogaceniem duchowym, poprzez wskazywanie najwyższych wartości.
Tradycyjnie, od wielu lat, w ramach naszego Festiwalu spotykamy się z uczniami Zespołu Szkół Gastronomicznych i Hotelarskich w Sandomierzu, kierowanego przez dyrekcję Dariusza Łuczaka i Bogusławę Chruściel, gdzie z młodzieżą niezmiennie pracuje s. Katarzyna Sowa, we współpracy z Edytą Świstak i Alicją Szatan. Ta edycja zrodziła pomysł zinterpretowania akcją na scenie wybranych sentencji z Pisma Świętego, abyśmy mogli lepiej zrozumieć właściwe przesłanie słów Ojca Niebieskiego zawartych w Ewangelii. Sceniczny, obrazowy sposób przekazywania Słowa Bożego bardziej przemawia do widza, budzi ciekawość i pozwala utożsamiać się z bohaterami krótkich, dynamicznych scen, które rozświetlają i odsłaniają wielkie prawdy życia. Słowa „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście” podpowiadały, że ten zyskuje najwięcej, kto umie poratować w biedzie. Kolejna sentencja „Błogosławieni miłosierni...” dostąpią Miłosierdzia w momencie, w którym najmniej się tego spodziewają, gdyż zostaje nim obdarzony ten, kto sobie zasłuży. Nauka, że „Kto się wywyższa, będzie poniżony” przypomina ludziom, że cichy i pokorny bardziej zyskuje w oczach Boga i bogactwo nie przysporzy mu większej chwały. Natomiast, jeżeli chcemy, żeby ludzie czynili dobrze, podobnie my musimy czynić, gdyż każde dobro i pomocna dłoń do bliźniego powraca z trójnasób. Usłyszeliśmy i zobaczyliśmy również w kolejnej scence naukę, żeby nie oczerniać drugiego na podstawie zasłyszanych plotek, gdyż los może postawić właśnie tego człowieka na naszej drodze i jak wtedy spojrzymy mu w twarz? „Taka interpretacja Ewangelii wskazuje i oświetla właściwy kierunek drogi, prowadzącej do Boga, ubogaca nasze wnętrze i nie traci na wartości” - takim przesłaniem Kapituła podsumowała sympatyczne spotkanie z młodzieżą w szkole.
W tym dniu, tj. 16 maja 2017 r. zaprezentował się również Zespół Szkół Ogólnokształcących im. prof. St. Bąka w Grębowie, kierowany przez dyrektora Krystynę Chmurę, a program poetycko - refleksyjny „Czas na miłość”, został przedstawiony na scenie GOK-u kierowanego przez dyrektora Alicję Kubiak. Młodzież pod czujnym okiem ks. Mariusza przygotowała scenariusz, oparty na życiu i posłannictwie ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Wielkiego Patrioty i Nauczyciela Narodu. Przypomniano krótko fakty związane z jego uwięzieniem i naukę, płynącą z zapisków więziennych Prymasa, szczególnie o sztuce przebaczenia. Prymas 1000 -lecia kładł nacisk na miłość do Ojczyzny, którą kochał bardziej, niż własne serce. Uczył też, że przecierpiana miłość, ten Chrystusowy Krzyż, przemienia serca ludzkie, a w krzyżu można znaleźć ukojenie. Uczył też zwracać uwagę na drogowskazy i właściwie je odczytywać, bo one wyznaczają kierunek drogi. Nauka Prymasa 1000 - lecia jest ciągle żywa i aktualna dla Polaków i do niej powinni sięgać nauczyciele, rodzice, wychowawcy, artyści i inne grupy społeczne. Refleksja sceniczna, ubogacona poezją, została podsumowana przez Martynę, która w ostatnim akordzie przedstawienia zaśpiewała przepięknie pieśń, oddając hołd Maryi - Królowej Polski, jako Pannie pszenicznej. „Mamy nadzieję, że siew nauki Ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego wyda coraz obfitsze plony na Grębowskiej Ziemi” - podkreśliła dyrektor Festiwalu dr Ewa Sęk w imieniu Kapituły, dziękując ks. Mariuszowi Krasuli za ofiarę i wytężoną pracę z młodzieżą nad użyźnianiem gleby duszy.
Zespół Szkół nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Ostrowcu Świętokrzyskim otworzył szeroko drzwi szkoły dla Festiwalu w dniu 15 maja 2017r. Kapituła wraz z całą społecznością szkoły na Sali gimnastycznej została serdecznie powitana przez dyrektora Małgorzatę Węglewicz, która zaprosiła na przedstawienie pt:„ Wolę być taka, jaka jestem - błogosławiona Karolina Kózka”. W święto Matki Bożej Anielskiej przychodzi na świat kolejne dziecko w rodzinie, której życie naznacza Anioł, kładąc na jej drodze białą lilię. W 1914 roku, mając 16 lat, Karolina wszystkie dzieci wokoło uczy katechezy, opowiada ze spokojem i radością w sercu o Bogu, o tym, by żyć w zgodzie z wiarą i kochać mocno. Wszyscy jej uważnie słuchają. Czytając co raz to nowe książki, pogłębia wiedzę. Dorośli z jej otoczenia dziwią się, skąd w tak młodym wieku Karolina ma tak głębokie religijne zainteresowania. Zawszę chętna do pomocy w domu i w parafii, nigdy nie zapomniała o modlitwie, co wzbudzało zazdrość koleżanek, które próbowały ją zmienić wewnętrznie i zewnętrznie na swój styl. Dziewczyna z prostotą i skromnością opowiadała, że woli być taka, jaka jest. Kiedy wybucha I wojna światowa, strach ogarnia mieszkańców wioski, spieszą do kościoła na modlitwę, a Karolina pod opieką ojca zostaje w domu. Żołnierze przychodzą do chaty i pod pretekstem szukania drogi, wyprowadzają ojca z córką. W lesie Karolina świadomie oddaje życie, by ocalić godność, pokonując tym brutalność żołnierza. Po pewnym czasie poszukiwań mieszkańcy wioski odnajdują umęczone ciało, ze wzrokiem utkwionym w niebo, białą różę splecioną z białą lilią, leżące na jej sercu. Równolegle na ekranie zostaje ukazany moment beatyfikacji Karoliny - Dziewicy, męczennicy, przez Papieża Polaka, dziś Świętego Jana Pawła II. Prezentacja sceniczna zrodziła się podczas pielgrzymki uczniów do rodzimej miejscowości błogosławionej Karoliny, zorganizowanej dzięki Ks. Damianowi Stali. Uczniowie mogli przebywać w środowisku, w którym dorastała i żyła błogosławiona dla chwały Boga i ludzi. Scenografia, bogata w różnorodne elementy, oddała klimat tamtych dni, a świadectwo jej życia i śmierci przemawia wyraźnie do młodych serc. Spotkanie zakończyły krótkie świadectwa uczniów, którzy w myśl błogosławionej Karoliny opowiedzieli nam, jak przeżyć życie, by nie zaprzepaścić szansy na lepsze życie z Bogiem. Dziękujemy Pani Lidii Mieczyńskiej za nieustanne czuwanie nad duchowym rozwojem uczniów, za udzielanie cennych wskazówek, prowadzących młodzież we właściwym kierunku, wytyczonym przez wiarę w Boga i chrześcijańska kulturę.
„Kocham Cię życie” - to tytuł spektaklu, według scenariusza i w reżyserii Agnieszki Umińskiej, na który została zaproszona Kapituła Festiwalu „Eutrapelia” w gościnne progi Katolickiego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. bł. Ks. Jerzego Popiełuszki w Stalowej Woli, kierowanego przez dyrektora Ks. dr Tomasza Orła. Współautorami są również uczniowie, ukierunkowani przez Panią Joannę Borówkę i Panią Dorotę Bednarz, którzy wnieśli w spektakl swą twórczą ekspresję w postaci odpowiednich gestów, uczuć czy emocji oraz wrażliwości scenicznej, wyrażonych w pantomimie, tańcach i pieśni.
Na życiowej scenie, wśród zastygłych w bezruchu ludzkich figur, pojawia się tajemnicza postać, której dotyk sprawia, że figury budzą się do życia. Poszczególne osoby jak bizneswoman, kucharka, uczennica, dziewczyna z gitarą i rozdająca ulotki, robotnik oraz babcia z różańcem w ręku wpadają w wir życiowej szansy, chwytają ją i realizują się w różnych zawodach.
W ośmiu scenach dziewczęta i chłopcy ukazali życie w różnych odsłonach, ozdabiając każdą pewnymi sentencjami, by tak naprawdę uwypuklić ich sens i wartość, gdyż życie każdego z nas jest jedyne i niepowtarzalne.
Pantomima, taniec, odpowiednio dobrane rekwizyty i muzyka oraz utwory wokalne w wykonaniu Julii Klaryckiej, Zofii Lewandowskiej i Julii Pałki zachwyciły i pomogły widzom, zgromadzonym na Sali gimnastycznej dostrzec piękno ludzkiego życia, jego bogactwo, urok, cenę, to, że czasami pełne smutku i bólu trzeba zmienić w radość, a w razie potrzeby podjąć walkę ze złem i dzielić się dobrem z bliźnim, stojącym obok. Uczniowie zwrócili uwagę na miłość, która ma decydujący wpływ na nasze życie i jest jego nieodłącznym czynnikiem.
Dr Ewa Sęk i Ks. dyr. Bogdan Krempa, wieńcząc spotkanie swoim słowem podkreślili wagę ludzkiego życia, jako daru od Boga, jako szansy, którą trzeba chwycić w myśl założenia Matki Teresy z Kalkuty oraz zauważyli trafne połączenie różnorodnych form artystycznych, dające wyjątkowy efekt odbioru programu, będącego czasem zadumania i refleksji, zakończonego przyjęciem błogosławieństwa Bożego na dalszy czas pracy.
Janów Lubelski kolejny raz gościnnie przyjął Festiwal w swoim środowisku. W dniu 24 kwietnia młodzież z trzech szkół zgromadziła się w Janowskim Domu Kultury, kierowanym przez dyrektora pana Łukasza Drewniaka i gorąco powitał zaproszonych gości: dr Ewę Sęk, dyrektora Festiwalu, Ks. dr Bogdana Krempę, dyrektora WNiWK, Burmistrzów Gminy i Miasta Janów Lubelski Krzysztofa Kołtysia i Czesława Krzysztonia, Wicestarostę Powiatu - Antoniego Kulpę, Ks. dr Jacka Staszaka oraz wszystkich dyrektorów i nauczycieli.
Prezentację festiwalową rozpoczął program pt. „Życie jest piękne” na podstawie filmu „Bezcenny dar” Zespołu Szkół Technicznych, kierowanego przez dyrektora pana Mariusza Wielebę. Dziadek głównego bohatera, odchodząc do wieczności, pozostawia testament, który nie jest zgodny z planami wnuczka i mocno go zaskakuje. Zawiera bowiem pragnienie, aby wnuczek, spotkawszy na swojej życiowej drodze ludzi, przyjął i zrozumiał ich przesłania. Jakub otrzymuje dar pracy, dar nauki, by z różnych sytuacji w życiu wyciągał odpowiednie wnioski i nauczył się rozróżniać dobro od zła, dar przyjaźni, która jest bezcenna i dar miłości, której trzeba otworzyć drzwi swojego serca. Chłopak zrozumiał, że dziadek podarował mu bezcenny skarb, którego teraz musi strzec i że ciągle był kochany, pomimo iż do końca nie był tego świadom. Scenki sytuacyjne, fragmenty filmu oraz odpowiednio dobrane pieśni tworzyły jednolitą całość, zapadającą w pamięć. Dziękujemy pani Annie Szmidt i Angelice Wieczorek za odkrywanie bogactwa talentów w uczniach, a księdzu Maciejowi Gubernatowi i księdzu Jackowi Zielińskiemu za wsparcie duchowe.
Następnie wystąpiła młodzież z Zespołu Szkół im. W. Witosa, kierowanego przez panią dyrektor Teresę Biernat, która przedstawiła program, przybliżający postać Adama Chmielowskiego. Poznaliśmy biografię i postawę patriotyczną, jako uczestnika powstania styczniowego, czasy studiów rozwijających jego zdolności malarskie i przełom w życiu artystycznym, kiedy wśród różnych dzieł religijnych powstaje najsłynniejsze, pt. „Ecce homo”. Następnie Adam porzuca malarstwo i poświęca się bezdomnym, nędzarzom i żebrakom, potrzebującym kromki chleba. Spełniając uczynki miłosierdzia względem bliźnich, jako brat Albert, chce być dobry jak chleb, gdyż w każdej twarzy biedaka dostrzega oblicze Boga. Dziękujemy ks. Sylwestrowi i ks. Waldemarowi za pracę z młodzieżą , która w prezentacji ukazała ogólną przemianę zewnętrzną i wewnętrzną, zachodzącą w człowieku, stającym się ojcem ubogich, wrażliwym na ludzką krzywdę, gdyż dzisiejszy świat potrzebuje tak heroicznych, w służbie bliźniemu ludzi.
W trzeciej odsłonie uczniowie Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Porytowego Wzgórza zaprosili wszystkich zgromadzonych do teatru na spektakl Karola Wojtyły, pt. „Przed sklepem jubilera”, wyreżyserowanym przez S. Maksymilię Mariolę Grzyśnik i Elżbietę Tylus. Na widowni zasiedli małżonkowie i z uwagą wsłuchiwali się i wpatrywali w gesty, wyraz twarzy i słowa dwojga kochających się osób, Anny i Andrzeja. Jednocześnie analizowali wzajemne relacje i zachowania względem siebie, wytykając sobie różne błędy, zapominając o wzajemnej miłości, zaufaniu i dawaniu siebie. Wzajemne oskarżenia i ogólny spór spowodowały pęknięcia w ich związkach, podobnie jak w związku Andrzeja i Anny. Dopiero w obliczu tragedii, obecni na widowni małżonkowie, zdali sobie sprawę z wagi ich związku małżeńskiego i dotarło do nich, że mają tylko siebie i nic nie powinno ich rozdzielić.
Wzajemna małżeńska miłość i waga sakramentu posiada ogromną moc zdolną do dzielenia się wszystkim czym jesteśmy i co posiadamy i spowodują, że pęknięcia i rany szybko się zabliźnią. Miłość jest prawdziwą siłą, otwierającą drzwi na miłość Chrystusa i głównym bodźcem do wzajemnego dialogu.
Kończąc prezentację festiwalową artyści zadali pytanie, na które każdy powinien sobie sam odpowiedzieć: czy musi nastąpić koniec świata, aby mąż i żona zrozumieli, jak wielką wartość posiada sakrament małżeństwa zawarty w obliczu Boga i Kościoła?
Dyrektor Festiwalu dr Ewa Sęk, zabierając głos podziękowała wszystkim uczniom, za czynne włączenie się w nurt festiwalowych prezentacji, które przypomniały wartości chrześcijańskie, jakie w testamencie pozostawił Święty Jan Paweł II pokoleniu JP II, wszystkim wokalistom za wzruszający, piękny śpiew, a tancerzom za bogactwo ruchowe. Wszystkim nauczycielom wyraziła wdzięczność za wkład pracy i zaangażowanie w Festiwal Eurtrapelia w poszczególnych edycjach. Wszystkie spotkania w szkołach niezmiennie rejestruje TVK STELLA ze Stalowej Woli, kierowana przez prezesa pana Zdzisława Gawęckiego.
Msza Święta z udziałem młodzieży i nauczycieli z Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych im. Świętej Urszuli Ledóchowskiej, sprawowana przez Księdza Mateusza Woszczynę, rozpoczęła FKCh „Eutrapelia” w Klimontowie w dniu 21 kwietnia 2017r. Oprawę liturgiczną i wokalno - muzyczną przygotowali uczniowie. Następnie na sali gimnastycznej młodzież odpowiedziała na zaproszenie Chrystusa „Proście więc Pana Żniwa, aby wyprawił robotników na swoje żniwo”, tym samym przywołując zwykłych ludzi, których proste słowa, dobre uczynki i zapatrzenie w święte oblicze Boga, złożyły się na piękne świadectwo życia. Dziewczęta i chłopcy na scenie, wobec całej społeczności szkolnej, poprzez słowo, pieśni, refleksyjną muzykę w wykonaniu zespołu instrumentalnego przywołali patronkę szkoły Świętą Matkę Urszulę, która całym swoim życiem wypełniała ewangelizacyjną misję w świecie. Człowiekiem modlitwy, Ojcem pojednania, Apostołem pokoju i sumieniem świata nazwali Świętego Jana Pawła II - Papieża przełomu Tysiąclecia i wszystkich Polaków, który przyszłość świata widział w ludziach młodych i do nich wołał: „Nie lękajcie się, wypłyńcie na głębię...”. Na wezwanie Papieża odpowiedział wokalista i kompozytor Marcin Styczeń, urodzony w inaugurację Pontyfikatu piosenką „Santo Subito” i „Miłość mi wszystko wyjaśniła”. Uczniowie zatrzymali się też nad postacią Ks. Wincentego Granata, pełniącego cichą i pokorną służbę człowiekowi i Kościołowi, nad osobą Siostry Małgorzaty Chmielewskiej, opiekunki bezdomnych i samotnych oraz wspomnieli współczesnego artystę pióra, poetę, pisarza i dziennikarza Ernesta Brylla.
Gratulujemy klimontowskiej młodzieży dojrzałych postaw chrześcijańskich, wypracowanych przez wspaniałą kadrę pedagogiczną na czele z panią dyrektor Marią Kubik, a pani Urszuli Maj i Ks. Mateuszowi Woszczynie dziękujemy za wkład pracy w przygotowanie wzruszającego koncertu uwielbienia wybranych świadków Chrystusowej Winnicy.
Dnia 12 kwietnia Zespół Szkół Nr 1 im. gen. Władysława Sikorskiego w Stalowej Woli zaprosił Kapitułę Festiwalu w gościnne progi szkoły na festiwalowe spotkanie z matką, która modlitwą potrafi uratować świat. Pierwsza część programu przybliżyła nam klimat domu, w którym rodzice i dziadkowie cieszą się z narodzin Pawełka. Cały czas dba o niego matka, modląc się nieustannie, nawet wtedy, kiedy Paweł zbacza z właściwej drogi życia. Po dłuższym czasie, jak marnotrawny syn, Paweł wraca do domu, przeprasza za swoje zachowanie i prosi o przebaczenie. Druga część została poświęcona Matce Bożej, ukazanej w prezentacji multimedialnej. Maryja w różnych wizerunkach, z różnych zakątków ziemi, to ta sama Matka Boga i nasza Matka, którą Jej Syn powierzył nam pod Krzyżem. Natomiast w trzeciej części został przeprowadzony wywiad ze społecznością szkolną na temat, kim są dla nas nasze mamy, dlaczego je tak kochamy i za co im dziękujemy? Zarówno młodzież, jak i dorośli chętnie wypowiadali się na temat swoich mam, a ich wypowiedzi były bardzo bogate, zaś lista podziękowań niekończąca się. Wyjątkowy śpiew Dominiki ubogacił cały program i pozwolił zatrzymać się i wtulić się jak dziecko w ramiona matki. Dyrektor Festiwalu dr Ewa Sęk pogratulowała wszystkim artystom za głębokie przeżycie tego programu, pani Agnieszce Rusinek i pani Iwonie Siembida za różnorodność form artystycznych, Ks. dr Mariuszowi Kozłowskiemu za wsparcie duchowe i intensywną pracę w dziele krzewienia wiary w środowisku szkolnym. Szczególne podziękowania skierowane zostały do dyrektora Andrzeja Kolucha za wychowywanie uczniów w kulturze polskiej i chrześcijańskiej poprzez FKCh „Eutrapelia” i wieloletnią współpracę oraz osobiste zaangażowanie.
Drugą szkołą, którą odwiedziła Kapituła w tym dniu był Zespół Szkół Ogólnokształcących w Zawichoście, który ponownie przystąpił do czynnego udziału w „Eutrapelii”. Na uroczystość przybyli goście z różnych instytucji, m.in. Burmistrz Gminy i Miasta Zawichost Andrzej Wzorek oraz proboszcz parafii Ks. Piotr Szpyt. Na sali gimnastycznej zgromadzoną młodzież z gimnazjum, liceum i dzieci ze szkoły podstawowej wraz z nauczycielami powitała serdecznie dyrektor szkoły Anna Żak i zaprosiła na Misterium Paschalne, zatytułowane „Wiara czyni cuda”, w reżyserii S. Alicji Rutkowskiej, we współpracy z panią Alicją Hołody. Młodzież zawichojskiej szkoły poprowadziła nas drogą za Chrystusem dźwigającym Krzyż. W drodze na Golgotę spotyka współcierpiącą z Nim Matkę, zapłakaną Marię Magdalenę, Cyrenejczyka, płaczące niewiasty, odważną Weronikę, a nawet stolarza Jakuba, który był potrzebny na Golgocie do ukrzyżowania skazańców. Spotyka też Judasza, który sprzedał Go za 30 srebrników i Piotra, który się Go trzykrotnie zaparł. Pojawiły się też dziewczynki Rut i Sara, które żywo interesowały się losem Nauczyciela i dziwiły się dlaczego On tak musi cierpieć. Szczególnie córka stolarza nie przestawała myśleć o Chrystusie nawet wtedy, gdy koleżanka powiedziała jej, że ma bardzo chorą mamę. Będąc już na Golgocie, niedaleko Ukrzyżowanego Nauczyciela, dziewczynka podchodzi do żołnierza i odważnie prosi o jeden gwóźdź z Krzyża, na którym umarł Chrystus. Daje go swojej przyjaciółce, aby podarowała chorej matce, by jej ulżył w cierpieniu. W dzień zmartwychwstania Chrystusa mama Sary odzyskuje zdrowie i dziewczynki radują się z podwójnego cudu. Spotykają Zmartwychwstałego Chrystusa, który zapewnia je, że kto uwierzy, ten dostąpi wielu łask, gdyż wiara czyni cuda i dzięki niej wszystko staje się prostsze i łatwiejsze. Odpowiednio dobrana muzyka współgrała z akcją spektaklu, nastrajała i pozwalała przeżywać właściwie ten program, który wprowadził zgromadzonych w klimat Triduum Paschalnego i do radości Niedzieli Wielkanocnej.
Kapituła Festiwalu i dyrekcja szkoły podziękowała twórcom i artystom za wzruszające spotkanie, kapłani udzielili błogosławieństwa Bożego, a wszyscy obecni z wiarą je przyjęli, by ponieść do swoich rodzin.
Jubileuszowa XX edycja naszego Festiwalu po raz szósty zmobilizowała Gimnazjum im. Orląt w Rudniku nad Sanem do czynnego udziału i pod opieką pani Joanny Maczugi uczniowie wspólnie napisali scenariusz pt. „Życie jest darem, nie możesz go zmarnować”. Dnia 11. kwietnia sala gimnastyczna zgromadziła całą społeczność szkolną, a dyrektor Andrzej Błaż wprowadził i powitał wszystkich gości: dr Ewę Sęk dyrektora Festiwalu, Ks. dra Marcina Hanusa wicedyrektora WNiWK Diecezji Sandomierskiej, Alicję Szewczyk koordynatora Festiwalu, Ks. dra Tomasza Szostka dyrektora CARITAS, Annę Straub dyrektora Biblioteki Miejskiej oraz Mirosławę Bieńkowską byłą wicedyrektor szkoły. Uroczyście wprowadzono Sztandar, wszyscy zaśpiewali hymn państwowy, a następnie skupili uwagę na prezentacji artystycznej. Uczniowie w kilku scenkach przedstawili los kobiety, która w pewnym momencie życia pogubiła się, zapominając o podstawowych wartościach życia, opartych na przykazaniach, o przyjaźni i prawdziwej miłości, czym jest wzajemna współpraca i zrozumienie oraz kim jest rodzina i kim są przyjaciele. Bezduszność, oschłość i oziębłość towarzyszyły jej, aż do momentu, kiedy wszystkie plany biznesowe legły w gruzach. Oszukana przez mężczyznę pozostała z pretensjami do wszystkich ludzi i Pana Boga. Kiedy ulega wypadkowi dociera do niej, że została sama z problemem. Zrozumiała swój błąd i postanowiła go naprawić. Przeprosiła wszystkich, którym wyrządziła krzywdę i od nowa zaczęła budować relacje rodzinne i koleżeńskie. Oglądając TV trafiła na program, który ją „stawia na nogi„. Osoby skrzywdzone przez los dają świadectwo o nieskończonej miłości Boga do człowieka, który obdarzył ich darem życia i wiara w Niego pomogła im zmierzyć się z trudnościami i odzyskać nadzieję na lepsze jutro. Jednocześnie bohaterowie programu zmuszają widza do odpowiedzi we własnym sercu na nurtujące ich pytania, czy warto żyć, jak żyć, co jest sensem życia, czego pragniemy i do czego zmierzamy? Przedstawienie pokazało wszystkim, że każdy z nas powinien patrzeć na życie oczami wiary przez pryzmat miłości Boga do człowieka, gdyż to Bóg jest sensem naszego życia, które nam podarował.
W tym samy dniu Kapituła odwiedziła Zespół Szkół im. Ks. Stanisława Staszica w Staszowie, kierowany przez dyrektora Izydora Grabowskiego. Na scenie dziewczęta i chłopcy wystawili oratorium o tematyce patriotyczno - chrześcijańskiej. Przywołali wielkich Narodu Polskiego, którzy mieli ogromny wpływ na losy Ojczyzny, zawsze stojącej przy krzyżu Chrystusa. Począwszy do Mieszka I i przyjęcia chrztu, króla Jagiełły i zawierzenia Bogurodzicy, poprzez króla Jana Kazimierza, ślubującego Czarnej Madonnie, przez Rozbiory Polski i Żołnierzy Wyklętych, aż do Prymasa Tysiąclecia i Świętego Jana Pawła II, którzy stanowią wzór umiłowania Boga i Ojczyzny. Młodzież wielokrotnie podkreślała, że Polacy są ostoją kulturowego konserwatyzmu, tradycyjnego porządku i mężnie stawiali czoła wrogom chrześcijaństwa, stali na straży porządku dawnej chwały Europy i w tym pomagał im Ukoronowany Chrystus Król, któremu zawierzyliśmy naszą Ojczyznę i oddaliśmy się w niewolę miłości. Poezja i pieśń wybrzmiała na scenie, wskazywała, że w każdym czasie na przestrzeni dziejów naród zwracał się do ukrzyżowanego Chrystusa i w Krzyżu pokładał nadzieję. Piękna scenografia, bogata w elementy patriotyczne, polska muzyka klasyczna, prezentacja multimedialna, adekwatna do scen, słów i poszczególnych bohaterów, wypełniały wnętrze poetyczno muzycznej refleksji nad przeszłością i teraźniejszością Polski, w którą zasłuchała się zgromadzona na auli cała społeczność szkolna. Dziękujemy za piękną lekcję historii, zapisaną w naszej pamięci i gratulujemy wspaniałych postaw młodzieży, która idąc przez życie głosi wszem zawołanie „Bóg, Ojczyzna i Honor”. Dziękujemy pani Krystynie Semrau za przygotowanie scenariusza, pani Annie Banaś i Ks. Markowi Zioło za wsparcie intelektualne i duchowe, pani Małgorzacie Rewaj i panu Andrzejowi Stawińskiemu za pomoc organizacyjną i stronę muzyczną, a dyrektorowi szkoły za gościnne progi dla Festiwalu.
Młodzież z Zespołu Szkół nr 1 w Opatowie zaprosiła dr Ewę Sęk, Ks. dr Bogdana Krempę, Alicję Szewczyk, Jakuba Salę z TVK „Stella” oraz Ks. Michała Spocińskiego do Opatowskiego Domu Kultury w dniu 10 kwietnia 2017 r. na wspólne przeżywanie prezentacji festiwalowej pt. „W moim ogrodzie”. Główny bohater, pozostawiony sam sobie, zamyka się we własnym, pustym ogrodzie życia. Wydaje mu się, że ze wszystkim poradzi sobie i nikt mu nie jest potrzebny. Typowy egoista lekceważy i wyśmiewa wszelki wolontariat i zaangażowanie przyjaciół w pomoc chorym dzieciom, przebywających w hospicjum. Kiedy we śnie mróz, śnieg i grad przeszywają serce lodowatym chłodem, obezwładniają ciało, próbują zniszczyć w nim resztę pozytywnych uczuć, przerażony chłopak budzi się jak z letargu i natychmiast szuka pomocy u swoich znajomych. Telefonicznie przeprasza ich za swoje zachowanie, chłodne kontakty i własny egoizm. Wyraża chęć pomocy nieuleczalnie chorym dzieciom i chce koniecznie je odwiedzać. Będąc w szpitalu otwiera przed nimi swoje serce i bardzo się stara, by jak najwięcej je rozweselić. Jego osobisty ogród nabiera barw dobra, współczucia, radości, ciepła, wypełniając dotychczasową pustkę. Zrozumiał, że każde życie ma sens, jeżeli zanurzymy je w cierpieniu Chrystusa i razem z Nim poniesiemy Krzyż. Inni obok nas potrzebują naszej obecności, a przez to i my czujemy się potrzebni. Dynamizmu scenicznego nadawały utwory wokalne w wykonaniu Sary, której moc i wyjątkowa siła głosu uwrażliwiały i wprowadzały słuchaczy w wyjątkowy klimat, a kwiatowa scenografia dawała wyobrażenie Bożego ogrodu w niebie. Kierownik szkoły Tomasz Świątek, w imieniu pani dyrektor Magdaleny Gdowskiej podziękował pani Edycie Gwoździk i wszystkim artystom za wzruszający występ, a na ręce pani dr Ewy Sęk złożył wyrazy szacunku dla całej Kapituły za pracę na rzecz szerzenia kultury chrześcijańskiej w szkołach Diecezji Sandomierskiej. Ksiądz Michał Spociński kończąc spotkanie podkreślił ogromny wkład pracy dr Ewy Sęk w Festiwal Kultury Chrześcijańskiej „Eutrapelia”, który stworzyła przed dwudziestu laty i kieruje nim nadal z Bożą pomocą, życząc dużo zdrowia i sił na dalsze jubileusze, a wszystkim uczestnikom spotkania udzielił błogosławieństwa.
Zespół Szkół Nr 3 im. Króla Jana III Sobieskiego w Stalowej Woli wiernie podąża eutrapeliowym szlakiem, coraz bardziej rozwijając się pod względem artystycznym i duchowym, inspirując swoich uczniów do podnoszenia poprzeczki wymagań coraz wyżej. W jubileuszowej edycji dziewczęta i chłopcy z II TŻ chętnie przygotowali prezentację artystyczną według scenariusza pani Moniki Walencik - Kadamus, przy ofiarnej pomocy pani Małgorzaty Pokory, Wioletty Zeliaś i Bogdana Wojtaka pt. „Panie, oto ja, poślij mnie...”. Dziewczęta i chłopcy w kilku scenkach sytuacyjnych, pantomimicznych, uświadomili nam, że w dzisiejszym świecie trzeba być świadkiem Chrystusa wśród rówieśników i we własnym środowisku mimo, iż to wcale nie jest łatwe. Nie wszyscy chcą modlić się w Kościele, niechętnie zginają kolana przed Chrystusem w Tabernakulum, trudno im się przyznać, że są wierzący i praktykujący. Uczniowie Chrystusa starają się Go dostrzec w człowieku, stojącym tuż obok. Jeżeli będziemy kierować się dobrem, to najmniejszy gest życzliwości przywróci sens, radość i chęć do życia drugiej osobie. Nie możemy zapominać, że Chrystus obok nas kroczy i kiedy potrzeba, podaje pomocną dłoń, podnosi z upadku i cierpi razem z nami. Osoby najbliższe naszemu sercu potrzebują pomocy, wsparcia, czy towarzystwa, a rówieśnicy czasami zapraszają w innym kierunku. Wtedy, jak Chrystus powinniśmy umieć dokonać właściwego wyboru i okazać miłosierną miłość. Nie można wciąż oglądać się na innych, tylko chwycić ster życiowej łodzi i pokierować ją we właściwym kierunku, by być bliżej nieba. Życie każdego człowieka posiada własny scenariusz i od nas samych zależy, czy znajdzie się w nim miejsce dla Chrystusa, przynoszącego ukojenie w trudnościach i przeciwnościach losu. Młodzież dzielnie strzegąca wiary i świętych wartości chce łowić ludzi miłosiernymi czynami, prawdę rozsiewać jak ziarno, dobrem się dzielić jak chlebem i dłońmi pełnymi uczynków miłości uczyć, jak wypełniać prośbę Chrystusa „Idźcie i głoście”. Dyrektor festiwalu dr Ewa Sęk na ręce dyrektora szkoły Pawła Ciołkosza przekazała wyrazy uznania i pogratulowała wspaniałej postawy młodzieży oraz wytrwałości w szerzeniu kultury chrześcijańskiej poprzez Festiwal.
Debiut w Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej „Eutrapelia” przeżywał Zespół Szkół Nr 2 w Ostrowcu Świętokrzyskim. W dniu 31 marca, na forum szkoły uczniowie zaprezentowali program słowno - muzyczny pt. „Nic miłości nie pokona” wg scenariusza Ks. Mirosława Gajewskiego. W sali gimnastycznej zasiedli uczniowie z wychowawcami i zaproszeni goście: dyrektor Festiwalu dr Ewa Sęk, wicedyrektor Wydziału Nauki i Wychowania Katolickiego Ks. dr Marcin Hanus, koordynator pani Alicja Szewczyk, zastępca naczelnika Wydziału Edukacji Kultury, Kultury Fizycznej i Turystyki Starostwa Powiatowego w Ostrowcu Świętokrzyskim pan Antoni Maciejko, Dziekan dekanatu ostrowieckiego ks. prałat Jan Sarwa, proboszcz parafii Miłosierdzia Bożego Ks. dr Andrzej Barzycki oraz Paweł Prot, reprezentujący TVK „Stella”. Hasło jubileuszowej, XX edycji „Eutrapelii” - „Idźcie i głoście”, stały się tematem referatu, który przygotowało kilkoro uczniów. Z wielu propozycji uczniowie wybrali przemówienie Świętego Jana Pawła II, które wygłosił do młodzieży w Częstochowie, podczas Światowych Dni Młodych w 1991 r. Pomimo upływu czasu słowa Papieża są nadal aktualne. Kolejno przytaczane fragmenty zapadały w serce, zatrzymywały myśli, pozwalały zwrócić uwagę na rolę młodego człowieka w Bożym planie zbawienia, na sposoby włączania się w budowanie Królestwa Bożego. Chrystus wzywa każdego ochrzczonego do apostołowania we własnym środowisku, do głoszenia Ewangelii i Miłości Bożej, dzielenia się darem prawdziwej wiary, do dawania świadectwa swoją osobowością. Pomimo, że nie jesteśmy idealni, Chrystus obdarza nas bezgraniczną miłością, która wybacza, kruszy mury zwątpienia i pozwala powracać z radością w ramiona Ojca. Papież przypominał, że młodzi powinni ewangelizować w swoich rodzinach, miejscach nauki i pracy, biorąc odpowiedzialność za dziedzictwo Chrystusowego Krzyża, by móc przekazać przyszłym pokoleniom. „Nie lękajcie się, wypłyńcie na głębię”, „Wymagajcie od siebie, choćby inni od was nie wymagali” - głosił Święty Jan Paweł II pokoleniu JPII, wsłuchującemu się w słowa padające ze sceny, jak ziarno na żyzną glebę, upiększone wdzięcznym śpiewem Małgosi. Dyrektor szkoły pan Artur Łapiński z dumą podziękował i pochwalił uczniów za chęć uczestnictwa w takim przedsięwzięciu i zapewnił o kontynuacji Festiwalu „Eutrapelia” w szkole na dalsze edycje. Członkowie Kapituły wyrazili wdzięczność za ciepłe przyjęcie i gościnność.
28 marca 2017 dr Ewa Sęk, Ks, dr Bogdan Krempa, Alicja Szewczyk spotkali się z uczennicami III klasy Liceum Ogólnokształcącego w Zespole Szkół w Jeżowem. Kameralne spotkanie, przygotowane przez ks. Łukasza Malińskiego, miało miejsce w jednej z sal lekcyjnych. Sylwia, Klaudia, Bernadetta i Małgosia same wykonały plakaty Świętego Mikołaja, Świętego Brata Alberta Chmielowskiego, wiosenno - kwiatową dekoracją ozdobiły przewodnie motto życiowe Brata Alberta Być dobrym jak chleb. Dziewczęta pracowały pod opieką pani Stanisławy Chaber i pani Ireny Czyżewskiej - Smusz. Każda z dziewcząt zabierała głos, dzieląc się swoimi przemyśleniami na temat wydarzenia religijnego, jakim było przybycie św. Mikołaja do miejscowej parafii. Uczennice podkreśliły, że zainspirowała ich postać św. Brata Alberta, który swoim życiem uczył, jak być dobrym dla innych, a tym samym zaznaczyły, że w dzisiejszym świecie jest potrzeba, by naśladować takich świętych i błogosławionych oraz stawiać ich sobie za wzór. Wspomnienie o Św. Mikołaju - biskupie, rozdającym dobra, a przez to sprawiającym radość nie tylko dzieciom bardzo ich poruszyło i kolejny raz przekonało, że wystarczy tak niewiele, aby kogoś uszczęśliwić. Dyrektor szkoły Stanisław Haduch podziękował uczennicom za zaangażowanie i pracę w parafii, a pani Dyrektor Festiwalu dr Ewa Sęk życzyła dziewczętom, aby w swoim dalszym życiu dzieliły się radością ze wszystkimi, którzy staną na ich drodze oraz były otwarte na wewnętrzne piękno.
Ponadgimnazjalny Zespół Szkół Ekonomicznych w Sandomierzu 27 marca zaprosił Kapitułę Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej „Eutrapelia” w osobach dr Ewa Sęk, Ks. dr Bogdan Krempa, Alicja Szewczyk i Jakub Sala z TVK „Stella” na prezentację artystyczną, połączoną z obchodami Szkolnego Dnia Wolontariatu. Dyrektor szkoły Iwona Korona - Smardz, w sali teatralnej powitała społeczność szkolną, przedstawiciela Powiatu Sandomierskiego pana Marcina Piwnika, wicedyrektora CARITAS Ks. Krzysztofa Tryka, dyrektora DPS panią Aldonę Szwagierczak - Stępień oraz panią Agnieszkę Łukaszewicz wraz z pensjonariuszami. Następnie S. Iwona Oraniec wprowadziła w klimat spotkania, nawiązując do wezwania Papieża Franciszka, by zejść z wygodnej kanapy...i zaprosiła wszystkich do obejrzenia spektaklu teatralnego pt. „Którędy do nieba”. Na scenie młodzież przekazała widzom, że nie można być szczęśliwym, siedząc bezczynnie na kanapie. Każdy człowiek kroczy przez życie różnymi drogami i ma inne zadania do wypełnienia. Jeden jest królem, inny zwykłym, prostym człowiekiem lub mądrym mnichem, jeszcze inny księciem. Każdy z nich w swoim życiu musi mieć obrany cel, który wskaże mu właściwą drogę, da pełnię szczęścia i wzbudzi potrzebę świętości. Jeżeli w życiu mamy na pierwszym miejscu Boga, który nas kocha, chcemy i umiemy służyć bliźnim, dzielimy się dobrem oraz stajemy się wrażliwymi na potrzebujących, to wszystko sprawia, że zapominamy o smutku, czujemy się szczęśliwi, radość ogarnia nasze serca, a tym samym zaskarbiamy sobie nagrodę wieczną. Po przedstawieniu dyrekcja szkoły wraz z nauczycielami wręczyła nagrody wszystkim uczniom, biorącym udział w literackim konkursie i podziękowania za zaangażowanie i czas, poświęcony na pracę w wolontariacie. Na uwagę zasługuje podkreślenie, że młodzież wykazująca się pracą społeczną kieruje się słowami znanej piosenki: Życie nie po to jest, by bezczynnie trwać i aby żyć, siebie samego trzeba dać. Dyrektor Festiwalu dr Ewa Sęk podziękowała pani dyrektor szkoły za czynny udział w Festiwalu i prężną działalność, a Siostrze Iwonie wraz z Anną Wódz, Agatą Chciałkowską, Klaudią Gajek i Ks. Leszkiem Zajezierskim życzyła dalszych natchnień Bożych do wspólnego działania na rzecz szerzenia wartości chrześcijańskich w środowisku szkolnym. Spotkanie zakończył Ks. dr Jerzy Dąbek, udzielając błogosławieństwa na dalszy czas wytężonej pracy w szkołach i na festiwalowym szlaku.
Kapituła Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej „EUTRAPELIA” rozpoczęła w szkołach Diecezji Sandomierskiej przeglądy programów artystycznych, przygotowanych przez młodzież pod kierunkiem wychowawców, katechetów i nauczycieli.
1 marca 2017 r. dyrektor Festiwalu dr Ewa Sęk oraz Ks. dr Bogdan Krempa, Alicja Szewczyk i Anna Skalna - studentka WZPiNoS KUL w Stalowej Woli udali się do Staszowa, aby w Liceum Ogólnokształcącym im. Ks. Kard. S. Wyszyńskiego wspólnie świętować Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych - Niezłomnych. Na auli wypełnionej uczniami, licznie przybyłych gości z różnych szkół i placówek oświatowych, z urzędów na czele z władzami miasta w osobach burmistrza pana Leszka Kopcia i wiceburmistrza panią Ewą Kondek, wizytatora Kuratorium Oświaty w Kielcach panią Annę Słoczyńską oraz członków Młodego Wojska Polskiego i AK serdecznie powitała dyrektor szkoły pani Anna Karasińska. Następnie pani dyrektor przybliżyła temat spotkania, by uczestnicy mogli sobie odpowiedzieć na pytanie, o jakie wartości powinien „walczyć” człowiek XXI wieku. Uroczyście wprowadzono Sztandar Szkoły i odśpiewano hymn państwowy. Program patriotyczny pt. „Kochaj i walcz” w wykonaniu uczniów i zespołu teatralnego „CREDO”, to spektakl, w którym słowo, wzruszające pieśni, refleksyjna muzyka, przeszywająca serca poezja oraz wstrząsające obrazy w prezentacji multimedialnej, przedstawiającej dzieje Młodego Wojska Polskiego i AK, pozwoliły ożywić pamięć i pochylić się nad bohaterami znad Czarnej Staszowskiej, przywołanych do Apelu Pamięci. Zapierającym dech w piersiach oratorium, młodzież liceum oddała hołd i cześć żołnierzom wyklętym - niezłomnym, uczestnicząc w lekcji historii i lekcji pamięci, które uzupełniała bogata wystawa pt. „Czas Niezłomnych”. Polskie Podziemie Niepodległościowe 1944 - 1956, przygotowana przez wicedyrektora panią Anicetę Wójcik i Annę Gorycką. Spektakl został wyreżyserowany przez panią Lucynę Jankowską i pana Tomasza Bieleckiego, a zespół muzyczny „CREDO” pracował pod kierunkiem Ks. Sebastiana Mroczkowskiego i Ks. Pawła Paterka. Program współtworzyli również nauczyciele pan Marek Morawski, pan Mariusz Brudek i pan Piotr Cieśla, zaś mecenat artystyczny sprawowała pani dyrektor Anna Karasińska.
Dyrektor Festiwalu dr Ewa Sęk podsumowując spotkanie, podkreśliła, że wszyscy uczący w tej szkole mogą być dumni ze swoich wychowanków, pielęgnujących najważniejsze wartości narodowe, a przede wszystkim ukazujących prawdę, która daje siłę i pozwala iść w życie z podniesionym czołem i na niej młodzi powinni stawiać fundamenty przyszłości Ojczyzny. Całe spotkanie zarejestrowała Telewizja Kablowa „Stella” ze Stalowej Woli.