Eutrapelia 2017/2018
Spotkania w szkołach
13 czerwca kapituła festiwalowa w składzie dr Ewa Sęk i dr Tomasz Ożóg odwiedziła Katolickie Liceum Ogólnokształcące im. św. Jadwigi Królowej w Sandomierzu, które zamknęło tegoroczne prezentacje szkół.
Uczniowie pod kierunkiem polonistki Joanny Sarwy przygotowali widowisko pod tytułem „Ciemność się rozproszyła” w oparciu o „Wyznania św. Augustyna” i „pieśń słoneczną” św. Franciszka.
W przedstawieniu udział wzięło 12 osób: Wiktoria Drążek, Marcin Drzazga, Bartłomiej Łatka, Zuzanna Łatka, Katarzyna Mokrzycka, Anna Sibiga, Julia Różalska, Albert Stachniak, Antoni Walas, Aleksandra Śledź (taniec), Mateusz Michajłyszyn (oprawa techniczna), Marlena Grzesik (konferansjer). Uczniowie ci już na początku roku szkolnego zgłosili się do udziału w Festiwalu. Część z nich bierze udział w „Eutrapelii” od kilku lat. Młodzież z niecierpliwością oczekiwała swojej prezentacji, która jak zwykle okazała się dla nich wielkim przeżyciem nie tylko emocjonalnym ale także intelektualnym i duchowym.
Program przygotowany przez uczniów sandomierskiego KLO przedstawiał drogę Augustyna z Hippony do nawrócenia. W postać świętego wcielił się Bartłomiej Łatka. Myśli zawarte w „Wyznaniach” zostały ukazane przez aktorów, zaś działanie Ducha Św. w tanecznej formie przez Aleksandrę Śledź. Oprawę muzyczną stanowiła pieśń „Save me My Lord” autorstwa Tomasza Kaznowskiego w wykonaniu „The Warsaw Singers” (Sebastian Gunerka, Magdalena Ziaja - Dobrowolska, Aneta Kapla - Marszałek i Joanna Gontarz). Przedstawienie obejrzeli pozostali uczniowie Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego i Katolickiej Szkoły Podstawowej, nauczyciele i dyrektor szkół Magdalena Kwiatkowska.
Katolickie Liceum Ogólnokształcące i Katolickie Gimnazjum im. św. Jadwigi w Sandomierzu od kilkunastu lat bierze udział w Festiwalu. Co roku młodzież z ogromnym zaangażowaniem przygotowuje się do wydarzenia, które jest niewątpliwie jednym z najważniejszych i największych wydarzeń kulturalnych w naszym regionie. Finał Festiwalu to także okazja do zapoznania się z imponującym dorobkiem Zespołu Pieśni i Tańca „Racławice”. Wzruszające, przepiękne pokazy taneczne i wokalne, w których zawsze obecny jest motyw patriotyczny i chrześcijański, stanowią dowód działalności kulturalnej najwyższych lotów. Przepiękne stroje, umiejętności taneczne i zaangażowanie ogromnej liczby dzieci i młodzieży na scenie budzą podziw nie tylko dla młodych artystów ale także dla choreografów, opiekunów artystycznych, wychowawców i animatorów, którzy ogromem pracy artystycznej i wychowawczej budzą podziw środowiska pedagogicznego i kulturalnego regionu. Finał festiwalu to także okazja do zapoznania się z artystycznymi działaniami młodzieży z kilkudziesięciu placówek oświatowych z trzech województw, co niewątpliwie nie tylko inspiruje do działalności kulturalnej ale też integruje młodzież z regionu.
Dla uczniów szkoły wizyta Kapituły Festiwalu jest ważnym wydarzeniem i przeżyciem - czują się oni dostrzeżeni i docenieni przez twórców Festiwalu. Często słowa komisji festiwalowej stanowią czynnik pobudzający do rozwoju scenicznych talentów w przyszłości. Uczniowie, którzy biorą udział w Eutrapelii, co roku angażują się w festiwalowe działania.
Na przestrzeni kilkunastu lat w sumie około dwustu uczniów KLO prezentowało się przed kapitułą festiwalową. Działania zainspirowane zaproszeniem do udziału w Festiwalu aktywizują młodzież, która w sposób twórczy i pełen entuzjazmu przygotowuje spektakle, koncerty i inne artystyczne formy promujące takie wartości jak Bóg, miłość do ojczyzny, szlachetność, miłosierdzie, empatia czy miłość bliźniego.
Joanna Sarwa
13 czerwca 2018 roku w ramach XXI edycji Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej Eutrapelia pod hasłem „Mistrz i uczeń” uczniowie ZSP Nr 2 im. Tadeusza Kościuszki w Stalowej Woli wystawili spektakl teatralny pt. „Zamek”, wpisujący się w punkt siódmy propozycji tematycznej przedsięwzięcia: „Któż nam ukaże szczęście?” (Ps 4,7). Przedstawienie oceniała kapituła festiwalu w składzie p. dr Ewa Sęk i p. dr Tomasz Ożóg. Widownię stanowili uczniowie naszej szkoły wraz z nauczycielami i p. dyrektor dr Longiną Ordon.
Spektakl przygotowany przez uczniów „złotej kościuszkowskiej” opowiada o młodej dziewczynie Weronice, która wydawać by się mogło ma wszystko: urodę, dobrze płatną pracę i piękne mieszkanie. Brakuje jej jednak najważniejszego: sensu życia. Jest samotna i nieszczęśliwa. Wątpi w istnienie Boga, a zarazem oskarża Go o stworzenie świata, gdzie panuje nędza, choroby, niesprawiedliwość, chciwość, samotność. Dlatego próbuje popełnić samobójstwo zażywając tabletki nasenne. Po nieudanej próbie samobójczej główna bohaterka trafia do szpitala psychiatrycznego. Tam dowiaduje się, że został jej tylko tydzień życia, gdyż zażyta ilość proszków nasennych uszkodziła jej serce, które zaczyna obumierać. W ciągu tego tygodnia przewartościowuje się świat Weroniki. Odkrywa ona na nowo jak bardzo kocha życie, ludzi i Boga. Podczas snu, w którym woła o pomoc Boga, modląc się Psalmem 4 sam Pan Jezus dotyka jej serca, przemienia i uzdrawia. Pobyt w szpitalu i rozmowy z jego pacjentami Agatką, Marią i Igą oraz z personelem szpitala: pielęgniarką i lekarzami uświadamiają jej, że tak naprawdę nigdy nie była sobą. Nigdy nie zdobyła się na odwagę by żyć, jak zawsze chciała i marzyła. Od tej pory wszystko wokół staje się dla niej cudowne . Gra na pianinie była jej legendą, o której zapomniała. Postanawia też zanim umrze zobaczyć zamek, który do tej pory lekceważyła. W drodze spotyka Jakuba, wędrowca, który porzucił wszystko, aby odnaleźć „własną legendę”, czyli coś, co zawsze pragnie się robić.
Na końcu okazuje się, że Weronika jest całkowicie zdrowa. A kłamstwo o jej nieuchronnej śmierci było celowe i zamierzone przez lekarza ordynatora , który w ten sposób przeprowadził eksperyment medyczny, zresztą całkowicie udany. Weronika odnalazła sens. Stało się to, tak jak wszystko w naszym życiu we współpracy z łaską pod czułym i troskliwym okiem samego Boga.
Niech słowa wypowiedziane przez Jakuba Wędrowca będą dobrą radą i puentą całego przedstawienia: „Pamiętaj, kimkolwiek jesteś, cokolwiek robisz, jeśli naprawdę z całych sił czegoś pragniesz, to cały wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu. Każdy z nas ma skarb, który gdzieś na niego czeka. A każda chwila poszukiwań jest chwilą spotkania z Bogiem”.
Sztuka powstała w oparciu o scenariusz Haliny Błaż, a tekstom towarzyszyły odpowiednio dobrane utwory muzyczne, które jeszcze dodatkowo budowały nastrój i dodawały dramaturgii. W spektaklu wykorzystano następujące utwory: Tolerancja - Stanisław Soyka, Kołysanka z filmu pt.: „Przebudzenie” wraz z prezentacją, Psalm IV - Soyka & Piaseczny, „Uratowani” - TGD, Dni, których nie znamy - Marek Grechuta, Sonata księżycowa, Do kołyski - Dżem. Piosenkę „Dni, których nie znamy” pięknie wykonali Weronika Ogonowska i Kacper Laskowski.
W pracy nad przedstawieniem zaangażowało się 9 uczniów naszej szkoły z klas I TL2, I TPG, II TP, II TLM, IITL, II TBG. Dekoracje przygotowali: Jagoda Dudzińska z klasy II TL, Karolina Nykiel i Adam Zipser z klasy II TLM.
W przedstawieniu wystąpili: Weronika - Patrycja Powęska, Głos Wewnętrzny - Katarzyna Dryja, Ordynator - Kacper Laskowski, Lekarz asystent - Weronika Ogonowska , Agatka - Karolina Jurkowska, Maria - Monika Czech, Iga - Aleksandra Marszałek, Jakub - Krzysztof Pac, Pielęgniarka oddziałowa - Karolina Janeczko. Gościnnie wystąpił były uczeń naszej szkoły Damian Bryk, który zapewnił oprawę muzyczną do piosenek i zagrał „Sonatę księżycową”.
Wspaniała gra aktorska, perfekcyjnie dobrana oprawa muzyczna i pięknie przygotowana dekoracja zrobiły na zgromadzonych widzach ogromne wrażenie sprawiając, że głębokie przesłanie sztuki i trudne filozoficzne treści trafiały w łatwy sposób do odbiorcy. Zaś kapituła festiwalu w podsumowaniu pogratulowała sukcesu i pięknie przygotowanego spektaklu teatralnego. Wszystkim zaangażowanym uczniom i nauczycielom serdeczne podziękowania za przygotowany program złożyła również dyrektor Szkoły - dr Longina Ordon.
Opiekunami grupy teatralnej i czuwającymi nad przygotowaniami i przebiegiem przedstawienia byli mgr Renata Pachacz, mgr Bogusław Łój oraz ks. mgr Marcin Polak.
Gratulujemy i dziękujemy młodym aktorom, którzy dali z siebie wszystko, angażując cały swój talent i zdolności, wywołując niezapomniane chwile i wrażenia dla widzów zarówno wyciskając łzę jak i budząc uśmiech oraz poczucie, że warto jest żyć, gdy naszym Mistrzem i Przewodnikiem w każdym czasie będzie Jezus Chrystus. Na zakończenie aktorzy wspólnie zaśpiewali piosenkę Dżemu pt.: „Do kołyski”.
Renata Pachacz
06 czerwca br. w Janowskim Ośrodku Kultury odbył się spektakl pt. „Mistrz i uczeń” przygotowany przez młodzież z Zespołu Szkół im. W. Witosa w Janowie Lubelskim. Program słowno - muzyczny zaprezentowano w ramach XXI edycji Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej „Eutrapelia 2018” organizowanego rokrocznie w diecezji sandomierskiej. W spektaklu poruszono tematykę relacji międzypokoleniowych, szacunku do drugiego człowieka - zwłaszcza starszego i schorowanego - oraz potrzebę wolontariatu i chrześcijańskiej pomocy. Na przykładzie głównego bohatera ukazano przemianę duchową młodego człowieka, który z czasem zauważa rolę starszych ludzi. Stają się dla niego skarbnicą życiowego doświadczenia. Starzec, którego młody człowiek spotyka, staje się dla niego swoistym mentorem. Nastrój przedstawienia wzmocniły wyśpiewane z oddaniem i pasją teksty Anny German („Człowieczy los...”) i Bułata Okudżawy („Modlitwa”) oraz wykonany na deskach Janowskiego Ośrodka Kultury energiczny układ choreograficzny tańca współczesnego.
Utwory pt. „Człowieczy los” oraz „Co się śni niewidomym” zaprezentowała Julia Kierepka, „Modlitwę” wyśpiewał i akompaniował na pianinie Dawid Maksim, zaś układ choreograficzny wykonały Natalia Pieniak oraz Karolina Draguła.
W tegorocznej edycji festiwalu „Eutrapelia” gośćmi uczniów Zespołu Szkół im. W. Witosa byli: ks. dr Jacek Staszak - dziekan janowski, proboszcz parafii św. Jana Chrzciciela w Janowie Lubelskim; ks. dr Jacek Beksiński - proboszcz par. św. Jadwigi w Janowie Lubelskim; dr Ewa Sęk - dyrektor Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej „Eutrapelia”; Barbara Chodorek - członek kapituły Festiwalu; Krzysztof A. Kołtyś - burmistrz Janowa Lubelskiego; mgr Wiesława Dyjach - dyrektor LO im. Bohaterów Porytowego Wzgórza oraz mgr Teresa Biernat - dyrektor Zespołu Szkół im. Wincentego Witosa w Janowie Lubelskim - Gospodarza tegorocznych „Eutrapelii”.
Wspaniała gra aktorska, sceniczny dryg śpiewających uczniów oraz przygotowana dekoracja zrobiły na zgromadzonych widzach wielkie wrażenie, o czym świadczą życzliwe słowa dyrektor Festiwalu „Eutrapelia” wieńczące tegoroczny spektakl.
Wszystkim zaangażowanym uczniom i nauczycielom serdeczne podziękowania za przygotowany program złożyła również dyrektor Szkoły - Gospodarza Eutrapelii - Teresa Biernat.
Opiekunami grupy teatralnej i czuwającymi nad przygotowaniami i przebiegiem przedstawienia byli mgr Ewa Butryn oraz ks. mgr Paweł Surowiec, który jest także autorem scenariusza wykonanego przez uczniów przedstawienia.
Ewa Butryn
5 czerwca 2018 r. członkowie Kapituły, Ewa Sęk i Agnieszka Rup, zawitały do Liceum Ogólnokształcące im. KEN w Stalowej Woli. Na holu przy tablicy św. Jana Pawła II zgromadziła się młodzież z kilku klas wraz z nauczycielami, którzy zostali zaproszeni na program słowno - muzyczny pt. „MISTRZ i UCZEŃ”, który przygotowali uczniowie klasy II i, według scenariusza pani Sylwii Węglińskiej.
Hasło wiodące XXI edycji Festiwalu „Mistrz i uczeń” ukazane zostało na przestrzeni wieków. Karolina i Bartek - prowadzący spotkanie - przybliżyli zagadnienie relacji mistrza i ucznia w różnych okresach historii świata. Na początku widzowie w wyobraźni przenieśli się do antyku, przypominając sobie filozofów, takich jak Tales i Pitagoras. Później znaleźli się w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, gdzie zobaczyli Ojców Pustyni. Za sprawą Wiktorii przywołana została historia nawrócenia grzesznicy Paezji przez Jana Naina. W scenariuszu pojawił się wątek mądrościowy w innych religiach, gdyż nikt z ludzi nie jest w stanie postąpić na drodze rozwoju religijnego bez duchowego mistrza.
Zaskakującą sceną, nagrodzoną brawami, było przerwanie występu przez reżysera - panią Sylwię, która wtrąciła nagle swoje uwagi i kazała aktorom powtarzać kwestie. Podobnie uczyniła pani Jola prowadząca chór, która przerwała śpiew i po motywujących uwagach kazała rozpocząć jeszcze raz. Była to próba ukazania współczesnych relacji nauczyciel - uczeń.
Chór pod kierunkiem pani Jolanty Kawy, po raz kolejny uświetnił śpiewem spotkanie, wykonując utwór pt. „Królowie świata” i modlitwę Ojcze nasz.
Od wielu lat trwa integracja młodzieży z liceum i Zespołu Szkół nr 6 Specjalnych, między innymi w ramach Festiwalu Eutrapelia. I tym razem grupa uczniów niepełnosprawnych pod kierunkiem nauczycieli Agaty Urbaś, Ewy Węglińskiej i Marty Skrzypacz miała swój udział poprzez taniec pt. „Walka dobra ze złem” i wystawę prac plastycznych o Janie Pawle II, który dla wielu był mistrzem za życia i jest nim nadal jako święty.
Podsumowaniem rozważań było ukazanie ponadczasowego MISTRZA jakim jest JEZUS CHRYSTUS, którego lekcje były często zaskakująco proste, jak ta opisana przez św. Łukasza „Gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył ją, rzekł jeden z uczniów do Niego: Panie, naucz nas się modlić, jak i Jan nauczył swoich uczniów. On rzekł do nich: Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto nam zawinił; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie” (Łk 11,1 nn)
Po programie głos zabrała pani Ewa Sęk - dyrektor Festiwalu, która pochwaliła wykonawców za takie podejście to tematu. Zauważyła, że warto sięgania do przeszłości i uczenia się od takich mędrów jak wspomniany w programie św. Augustyn, który powiedział „Kochaj i rób co chcesz”. Zwróciła też uwagę na plakat, który wystawiony w szkole przez kilka dni mógł być bodźcem do przemyśleń tematu Festiwalu - bo taki był ostateczny cel autorów programu.
Sympatyczne spotkanie uczniów liceum z Festiwalem zakończyła modlitwa Anioł Pański tak ceniona i polecana przez św. Jana Pawła II.
Sylwia Węglińska
Festiwal Kultury Chrześcijańskiej „Eutrapelia” to niezwykłe przedsięwzięcie jednoczące w duchu wartości chrześcijańskich uczniów szkół ponadgimnazjalnych z obszaru trzech województw: lubelskiego, podkarpackiego i świętokrzyskiego. Dla Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego im. ks. Marcina Popiela jest to inicjatywa szczególnie ważna, wpisana na stałe w kalendarz pracy szkoły.
Nasza placówka bierze udział w Festiwalu od początku swojego istnienia. Po raz pierwszy przygotowaliśmy występ w 2006 roku. Również w tym roku zaprosiliśmy Kapitułę Festiwalu do naszej szkoły. Tegoroczne wystąpienie było próbą odpowiedzi na pytanie zawarte w jednym z psalmów: „Któż nam ukaże szczęście” (Ps 4,7). Spektakl teatralny przygotowali uczniowie klasy pierwszej liceum pod kierunkiem wychowawczyni - Mai Bińczak. Uczniowie sami wybrali temat wystąpienia spośród tych zaproponowanych przez organizatorów festiwalu. Sami też napisali scenariusz. Wzorowali się na moralitecie - sztuce, w której zwyczajny bohater, przykładowy „Każdy” - Janek Nowak, zostaje poddany próbie. Protagonista jest normalnym chłopcem, ma zapracowanych rodziców, grono znajomych, spędza czas tak, jak każdy zwyczajny nastolatek. Jednak chce czegoś więcej. Jego dotychczasowe życie nie satysfakcjonuje go. Marzy o odmianie, o tym, by ktoś go zauważył i docenił. Zaczyna poszukiwania. W tym momencie pojawia się Lucek (imię znaczące). Jest pewny siebie, nonszalancki, oferuje Jankowi nowe, ciekawsze życie, pełne rozrywek. Nie trudno się domyślić, że Janek ulegnie pokusie. Skończy się to dla niego tragicznie. Jednak ta tragedia zjednoczy wszystkich ludzi, dla których Janek był kimś ważnym, odmieni także życie głównego bohatera. Zrozumie on, co jest najważniejsze w życiu. Miłość, przyjaźń, rodzina. Pomoc innym i służba innym. Bowiem każdy z nas ma do spełnienia w życiu jakieś zadanie. Wszyscy jesteśmy sobie potrzebni. Jesteśmy, by komuś pomóc. A życie wcale nie musi składać się z samych ekstatycznych wydarzeń. Jego piękno tkwi w szczegółach, w pozornie drobnych rzeczach. Każdego dnia Pan Bóg zsyła nam dobro i powody do zachwytu. Szczęściem jest wsłuchać się w Jego głos i realizować Jego wolę. Pięknie żyć każdego dnia.
Maja Bińczak
Na szlaku Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej „Eutrapelia” od 2000r. znajduje się Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w Tarnobrzegu. Hasło tegorocznej edycji brzmi „Mistrz i uczeń”. W ramach Festiwalu przygotowano program „Jan Paweł II - uczeń Jezusa Chrystusa i Syn Polskiej Ziemi”. Program został zaprezentowany w kościele Św. Barbary. Na spotkanie przybyli nauczyciele i uczniowie naszej szkoły, dzieci i nauczyciele z przedszkola nr 15 oraz osoby związane ze Środowiskowym Domem Samopomocy i Domem Pomocy Społecznej. Było to więc spotkanie środowiskowe. Na początku Ks. Krzysztof powitał zebranych w imieniu Ks. Proboszcza Stanisława Bara, który niezmiennie, bardzo serdecznie gości nas w swej parafii. Następnie Pan Dyrektor Marek Szczytyński powitał Kapitułę Festiwalu w osobach: Pani dr Ewa Sęk oraz Pani Barbara Chodorek i zaprosił do obejrzenia programu. Był to montaż słowno - muzyczno - multimedialny. Wykorzystano teksty Jana Pawła II oraz nagrania z Jego słowami, które ciągle są aktualne. Zaprezentowano również perełki literatury polskiej: „Modlitwa za Ojczyznę” ks. Piotra Skargi i utwór „Moja piosnka” C.K. Norwida. Piękne pieśni wykonał chór „Dzikowianie” oraz solistki: Patrycja Kurzeja, Izabela Lasota i Patrycja Wilk. Utwory ilustrowane były odpowiednimi slajdami. Wykonawcom na gitarze towarzyszył brawurowo Michał Chmielowiec. Obsługą sprzętu zajmowali się: Patryk Osemlak i Michał Rożnowski. Nawiązując do hasła tegorocznej edycji dla Jana Pawła II Mistrzem był Jezus Chrystus. Od Niego uczył się jak żyć, cierpieć i umierać. W programie podkreślono również bardzo ważną rocznicę - 100 - lecie odzyskania przez Polskę niepodległości. Nasz Papież był wielkim patriotą. Jego serce nigdy nie rozstało się z polską ziemią i narodem. Ojczyznę nazywał swoją Matką. Program jak klamra spięły utwory: „Rota” oraz „Jeszcze Polska nie zginęła”. Na zakończenie Kapituła Festiwalu podziękowała uczniom za występ artystyczny. Pani dr Ewa Sęk zwróciła uwagę na usłyszane słowa, a także pieśni. Pani Barbara Chodorek przyjechała do swojej szkoły, w której pracowała długie lata i przygotowywała piękne programy artystyczne w ramach „Eutrapelii”. Ona również podziękowała uczestnikom Festiwalu. Spotkanie przebiegło w miłej i sympatycznej atmosferze. Opiekunowie chóru: p. Beata Kukla - Oszajca, p. Paweł Gospoś. Przygotowanie programu - Teresa Szustak.
Teresa Szustak
Program poetycko - muzyczny „To przemijanie ma sens” został oparty o poezję oraz fragmenty dramatów Karola Wojtyły, a także psalmy autorstwa Piotra Rubika i wiele znanych utworów o charakterze religijnym. Młodzi artyści spotkali się w „Kawiarni pod aniołami”. Zasiedli przy okrągłych stolikach nakrytych zwiewnymi tkaninami w pastelowych kolorach. Tkaniny te stanowiły także tło całej scenografii uzupełnionej różnokolorowymi kwiatami, skrzydłami anielskimi i ławkami parkowymi. Wszyscy wykonawcy ubrani byli na biało, co symbolizowało ich niewinność, delikatność i szczerość. Spektakl był niezwykle kameralny, a młodzież ZS nr 1 w Opatowie oraz przedstawiciele Kapituły Festiwalu Eutrapelia, obejrzeli go w wielkiej ciszy i skupieniu. Teksty wypowiadane i wyśpiewane poruszały bardzo ważne kwestie dotyczące miłości, życia, śmierci i przemijania. Pozwalały zamyślić się nad sensem ludzkiego życia i jego najważniejszymi wartościami, Pani Edyta Gwoździk, autorka scenariusza i opiekun Grupy Teatralnej „Ingenium” działającej w szkole, właśnie na te elementy zwróciła uwagę w swej wypowiedzi po spektaklu. Podkreśliła, jak ważną rolę w naszym życiu pełnią te właśnie wartości i jak ważne jest przekazywanie ich przez nauczycieli. Wspomniała także o pani Teresie Węglewicz - wieloletniej nauczycielce tej szkoły, zmarłej przed kilkoma laty, a która namówiła panią Edytę do realizowania spektakli i programów artystycznych z młodzieżą w ramach festiwalu Eutrapelia. Był to wyjątkowy dzień w ZS nr 1 w Opatowie wypełniony zadumą i refleksjami.
Edyta Gwoździk
Spotkanie młodzieży Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Zaklikowie z Kapitułą Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej w tym roku odbyło się w maju w Gminnym Ośrodku Kultury. Członkowie Kapituły, prezentowani przez Dyrektor Festiwalu dr Ewę Sęk, panią Barbarę Chodorek, przedstawicieli Telewizji Stella sprawującej patronat medialny, oraz dyrekcja szkoły, nauczyciele, uczniowie i przedstawiciele społeczności lokalnej od lat zainteresowani ideą Festiwalu mogli obejrzeć widowisko sceniczne pt. „Opowieść o Autorytecie, który uczył miłości i modlitwy”. Inspiracją do napisania scenariusza programu artystycznego była „Legenda” s. M. Urszuli Klusek SAC („Wychowawca” 10/2012). Stworzony przez nas scenariusz pokazuje współczesność jako czasy, w których króluje konsumpcjonizm, samouwielbienie, egoizm, arogancja, kłamstwo, cwaniactwo. Czasy, w których chrześcijańskie wartości, a wśród nich miłość, prawda, pokora, uczciwość, rzetelność i pracowitość spotykają się z pogardą. Dominację antywartości w krainie nazwanej Pagórkami Samozadowolenia młodzież ukazała w sposób niezwykle sugestywny, posługując się udramatyzowaną formą pantomimy. Upersonifikowane antywartości - Sukces, Bogactwo, Cwaniactwo, Arogancja, Pycha, Należy - Mi - Się - odegrane przez uczniów z gimnazjum - ekspresją ciała i czarną kolorystyką strojów zilustrowały współczesny świat, w którym dobro spychane jest w Dolinę Zapomnienia i Upokorzenia. Tak została nazwana kraina zamieszkana przez upersonifikowane wartości: Prawdę, Hierarchię Wartości, Uczciwość, Rzetelność, Pracowitość, Pokorę. Ich skulone sylwetki w białych szatach symbolizowały dobro, jednocześnie brak wewnętrznej siły do nabrania odwagi dla głoszenia prawdy i miłości. Bali się tego świata pełnego nieszczęść, zbrodni, terroru, głodu i tego, do czego ludzkość może być zdolna w świecie bez Boga. Krótki dialog licealistek uosabiających Wychowanie i Uczciwości - wyjaśnił, kiedy wychowanie młodych pokoleń jest skuteczne. Otóż rozmówczynie wyraźnie podkreśliły, że wszelkie działania wychowawcze muszą być oparte na wartościach, wierne prawdzie, sumieniu, pokorze, oparte na autentycznych wzorcach. Pogrążeni w pokorze i bezradności mieszkańcy Doliny Zapomnienia i Upokorzenia zrozumieli, że trzeba przekroczyć próg nadziei i uwierzyć, że jest gdzieś Autorytet, podjęli więc starania o odnalezienie go. I odnaleźli Mistrza modlitwy i miłości, który swoją postawą umacniał ich w przekonaniu, że nawet największe bogactwa i sukcesy nie są w stanie dać człowiekowi szczęścia, jeśli nie żyje on w prawdzie, pokorze i miłości bliźniego. Odnaleźli go w Chrystusie i w naukach Jana Pawła II. Dzięki Autorytetowi można było budować dobry świat, oparty na modlitwie i miłości. Na scenie nowy obraz świata zaznaczono w sposób symboliczny, zmieniając nazwę Doliny Zapomnienia i Upokorzenia na Dolinę Życia i Godności. Wokół Autorytetu gromadziły się tłumy, pragnąc choć na chwilę zobaczyć go na własne oczy i posłuchać głoszonych przez niego słów. Stał się wzorem nieograniczonej miłości i dobroci, jaka tylko może wypłynąć z człowieka. Bóg pragnie, byście wzrastali w tym, co ludzkie oraz w tym, co duchowe - głosił Autorytet - Dlatego winniście się trzymać wyraźnych zasad postępowania. Nie wahajcie się powiedzieć „nie” wyzyskowi, skądkolwiek przychodzicie (...). Powiedzcie „nie” przemocy, (...) „nie” chuligaństwu, prostytucji, pornografii, narkomanii, alkoholizmowi (...). Nie zapominajcie o religijności, pracowitości waszych rodzinnych domów (...). Odrzućcie indyferentyzm religijny, skrajne ideologie, które głoszą nienawiść, zemstę i ateizm . I nauki Autorytetu Jana Pawła II o tym, jak żyć, prawdziwie żyć podjęli sceniczni bohaterowie. Idąc za Mistrzem, uczniowie wygłosili językiem poezji nauki o Kościele, miłości, modlitwie, wykorzystując wiersze Karola Wojtyły, m.in. „Kościół. Pasterze u źródła”, fragmenty Renesansowego Psałterza, wiersz „Gdy otworzysz oczy w głębi fali”, „Misterium Meum Mihi” oraz fragmenty jego przemówień. Wokalistki - wyśpiewały swą wiarę, dobroć i potrzebę miłości Boga i miłosierdzia na drodze do szczęścia w pięknych pieśniach: „Musimy wierzyć”, „Strażnik Raju”, „Otwórzcie serca”, „Uczucia te”, „Pamiętaj wtedy żeś szczęśliwy”. Poszukiwania podjęte przez człowieka przerażonego światem bez Boga zakończyło wzruszające wyznanie w mistrzowskim wykonaniu uczennicy z klasy I LO: „Szukałam Cię tam,/ Gdzie kończy się słowo,/A zaczyna ciało./ Byłeś słowem,/ Gdy uczyłeś, że człowiek/ Jest wyborem/ Pomiędzy miłością a miłością (...)/ Szukałam Cię/ I odnalazłam”. Całą opowieść o Autorytecie, który uczył miłości i modlitwy odkrywał na kartach czytanej księgi narrator, a zarazem człowiek ciekawy świata, dzięki temu zmetaforyzowane, pełne symboli widowisko było zrozumiałe dla odbiorców pod względem treści. Jasny stał się sens sztuki: „W każdych czasach potrzebny jest Autorytet, Autorytet słowa, czynu i osobowości. Dzięki niemu człowiek może tworzyć dobry świat, oparty na modlitwie i miłości i może żyć godnie”. W widowisku przygotowanym przez młodzież pod kierunkiem polonistki p. Marty Topolskiej wykorzystano różne formy ekspresji artystycznej. Była tu pantomima, udramatyzowana opowieść narratora, miniatury sceniczne, recytacje, śpiew. O stosowną oprawę muzyczną zadbali chłopcy z klasy II LO, wykorzystując stały motyw muzyki skomponowanej przez Marcina Przybyłowicza, Piotra Musiałę, Mikołaja Stroińskiego i Percivala Schittenbacha. Część wokalną widowiska przygotował z dziewczętami nauczyciel muzyki p. Stanisław Długosz. Scenografię zaprojektowały i wykonały p. Jolanta Szkaradek i p. Marta Twardygrosz przy udziale uczniów. Duchowym przewodnikiem dla uczestników „Eutrapelii” był ksiądz Tomasz Lenart. Dyrektor Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej dr Ewa Sęk pogratulowała młodzieży i opiekunom tak pięknego widowiska, bogatego w treść, z głębokim przesłaniem umacniania w modlitwie i miłości. Podkreśliła bardzo wysoki poziom uzdolnień artystycznych młodzieży. Zwróciła też uwagę na nietuzinkowość scenariusza, piękne dekoracje i stroje. Pani Barbara Chodorek pogratulowała pomysłowości w zrealizowaniu tematu wybranego na XXI edycję Festiwalu. Z gratulacjami skierowanymi do młodzieży i opiekunów wystąpił też dyrektor szkoły dr Waldemar Plennikowski. Podziękował Kapitule Festiwalu za kontynuowanie pięknej tradycji „Eutrapelii”, która tak licznie angażuje uczniów do pracy twórczej w duchu wartości chrześcijańskich. Jako opiekun artystyczny nie mogę nie zauważyć, że mamy wspaniałą młodzież, uzdolnioną artystycznie i kreatywną. Ta młodzież potrafi w sposób twórczy i oryginalny przetworzyć swoje poszukiwania w widowisko sceniczne o niebanalnej treści. Trzeba tylko dać jej szansę na taką aktywność, a właśnie „Eutrapelia” co roku takie możliwości stwarza.
Fotografie zamieszczone na stronie wykonała Izabela Zmysłowska
Marta Topolska
W dniu 22.05.2018 r. do auli Centrum Edukacji Zawodowej w Stalowej Woli przybyła kapituła XXI edycji Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej „Eutrapelia”, by uczestniczyć w prezentacji przedstawienia przygotowanego przez ucznów tejże szkoły. Tegoroczny program festiwalowy uczniów z CEZ-u podejmował temat: „Jezus uczynił ze mnie rybaka dusz. W jaki sposób dziś, idąc za Mistrzem, można łowić dusze?” Tytuł przedstawienia w sposób oczywisty uwydatnia pytania o to, jak winna wyglądać współczesna ewangelizacja, jaka winna być jej specyfika i forma - zwłaszcza, jeśli skierowana ma być do młodych ludzi. W pytaniu: „jak łowić dusze dzisiaj?” chodzi zatem o to, by - zachowując niezmienność chrześcijańskiego kerygmatu, jego treści - komunikować go językiem i w formie zrozumiałej współczesnemu pokoleniu. Z tym poważnym dylematem boryka się dzisiejszy Kościół, stąd papież Franciszek zwołał specjalny synod biskupów, który ma się odbyć jesienią tego roku, aby tej pilnej i palącej potrzebie zaradzić. W ten zamysł doskonale wpisało się omawiane tu przedstawienie, jako że jednym z jego głównych zadań była próba wskazania możliwości ewangelizacyjnych tak, by roztropnie, a zarazem skutecznie połączyć w ewangelizacji to, co tradycyjne z tym, co nowe i współczesne; dodatkowo, wpleciony został w to jeszcze wątek patriotyczny.
Głównym bohaterem tego ewangelizacyjnego spektaklu był ksiądz Robak, z zakonnej wspólnoty Bernardynów, jedna z wiodących postaci naszej narodowej epopei: „Pan Tadeusz”. W trakcie przedstawienia, który wsparty został elementami multimedialnymi (krótkie filmy ewangelizacyjne, pokaz slajdów), widz został symbolicznie przeniesiony do rzeczywistości niebiańskiej, gdzie dzieją się pośmiertne losy tego bernardyńskiego zakonnika (jego ziemski los kończy fragment filmowej adaptacji „Pana Tadeusza”, w reżyserii Andrzeja Wajdy, opisany tytułem „Spowiedź ks. Robaka”) . Ich zarys opowiada sam autor dzieła Adam Mickiewicz, by następnie oddać głos zakonnikowi. Nawrócony niegdyś i ocalony przez wiarę ks. Robak (Jacek Soplica) podpowiada nam, że ewangelizacja winna być wydobywaniem ludzi z przepaści zła i grzechu, przy jednoczesnym wprowadzeniu ich na drogę wiary w Jezusa Chrystusa bo uwolnienie ze zła i grzechu nie jest możliwe bez Chrystusa. Taki właśnie scenariusz zrealizował się w jego pełnym dramatycznych wątków życiu ziemskim.
Czuje się on w tej kwestii kompetentny przez odwołanie się do niezwykle bogatej tradycji swej zakonnej wspólnoty Bernardynów, wielce zasłużonych dla Kościoła (nowatorskie duszpasterstwo) i Ojczyzny (czynny udział w kluczowych wydarzeniach w historii). W tym też duchu uzasadnia Adam Mickiewicz wybór bohatera swego dzieła właśnie jako zakonnika z tejże wspólnoty zakonnej. Mając na uwadze słowa Jezusa o ewangelizowaniu jako „łowieniu dusz”, ks. Robak ukonkretnia je wskazując, że chodzi w nich o metaforę „wyławiania i ewakuowania” z brudnych lub burzliwych wód zła i grzechów ku czystym i spokojnym wodom życia wiarą. Takie jest właśnie główne zadanie ewangelizacji - działa ona na zasadzie pogotowia ratunkowego, grupy ratowniczej wydobywającej z niebezpieczeństwa utraty zdrowia i życia (grzech, duchowa śmierć), by następnie oddać w ręce najlepszego lekarza dusz - Jezusa Chrystusa. Owa symbolika wody i wydarzeń rozgrywających się na wodzie jest zgodna z biblijnym przesłaniem, czytelna i zrozumiała dla każdego typu odbiorcy. Daje też duże możliwości co do form i metod przekazu. W dobrej i skutecznej ewangelizacji muszą one odpowiadać mentalności człowieka, do którego jest aktualnie kierowana. Stąd, w pewnym momencie spektaklu, ks. Robak - postać z przełomu XVIII i XIX wieku - odkłada na bok pióro i papier, a kładzie na stole przenośny komputer, z którego zaczyna korzystać. Był to bardzo wymowny gest i jednoznaczna wskazówka; sugeruje ona zarówno język ewangelicznej komunikacji jak i przestrzeń, w której ewangelizacja winna współcześnie przebiegać.
Fundamentalnym niebezpieczeństwem dla współczesnego świata jest mit o możliwości zbudowania ziemskiego raju bez Boga, któremu obecnie ulegają miliony ludzi definiujących cel swego życia wyłącznie przez pryzmat bezrefleksyjnej konsumpcji, materialnego statusu lub władzy. Doskonałą ilustracją finału tego zamysłu był los potężnego statku pasażerskiego o nazwie Titanic, który uchodził za niezniszczalny i traktowany był jako wyzwanie rzucone Bogu (jak niegdyś biblijna wieża Babel), a którego historia skończyła się na dnie oceanu. W spektaklu ta analogia losu Titanica ze współczesnym stylem życia „jakby Boga nie było” została jasno i dobitnie ukazana.
W związku z osobą ks. Robaka pojawia się w przedstawieniu także wątek patriotyczny (w kontekście 100 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości), który puentowany jest słowami przypisywanymi Adamowi Mickiewiczowi: „Tylko pod krzyżem, tylko pod tym znakiem, Polska jest Polską, a Polak Polakiem”.
Ważnym elementem przedstawienia była scenografia niebiańskiej celi ks. Robaka: stół w starym stylu, klęcznik, ołtarzyk z dużym krzyżem, proste łóżko zakonne, a obok - miska i dzbanek z wodą.
Atutem spektaklu było też ucharakteryzowanie aktorów - zwłaszcza głównych bohaterów. Ks. Robak wystąpił w oryginalnym habicie franciszkańskim, z trójwęzłowym paskiem, koronką franciszkańską i w sandałach, Aktor grający Adama Mickiewicza ucharakteryzowany został zgodnie z najczęściej przedstawianym wizerunkiem pisarza.
Przedstawieniu towarzyszyły 3 utwory muzyczne: „Jezus siłą mą”, „List do Boga” i „Ty tylko mnie poprowadź”, śpiewane przez uczennice szkoły: Kasię, Olę i Weronikę.
Program ten został bardzo dobrze przyjęty przez obecną na przedstawieniu kapitułę festiwalową.
Mirosław Juśkiewicz
Któż nam ukaże szczęście? - to motto przewodnie koncertu, który odbył się dnia 25 maja 2018 r. w Szkole Katolickiej w Stalowej Woli w ramach XXI edycji Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej EUTRAPELIA. Każdego roku, przygotowując uczniów do udziału w programach artystycznych prezentowanych w trakcie festiwalowych przeglądów, obserwuję ogromne zaangażowanie młodzieży. Jestem świadkiem jak młodzi ludzie rozwijają swój talent, pogłębiają wrażliwość, uczą współpracy, otwierają się na drugiego człowieka - a przede wszystkim otwierają się na Boga. Każdy z uczestników wnosi tu cząstkę siebie - a to wymaga trudu. W tym roku do udziału w części artystycznej zgłosiło się ponad dwadzieścioro gimnazjalistów oraz dwoje absolwentów Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego. Występ młodych artystów oceniała Kapituła Festiwalu w składzie: Pani Dyrektor Ewa Sęk, Pani Barbara Chodorek. Celem młodzieży było ukazanie, że każdy człowiek może odnaleźć szczęście - o ile zgodzi się być uczniem Mistrza, otworzy swoje serce na Jego naukę i miłość, zaufa Mu. Przepiękny śpiew chóru pod kierunkiem Pani Doroty Bednarz, dźwięk, wiolonczeli, skrzypiec, pianina, akordeonu, trąbki - były tłem dla Słowa Bożego, któremu pozwoliliśmy się prowadzić. W końcu to Bóg jest Mistrzem, który w odpowiednim momencie życia przekręca kartki z nutami swojemu uczniowi - podsumowała Pani dr Ewa Sęk.
Agnieszka Umińska
15 maja 2018 roku uczniowie Zespołu Szkół nr 2 w Ostrowcu Świętokrzyskim po raz drugi wzięli udział w Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej Eutrapelia. Motywem przewodnim tegorocznych spotkań był temat: „Uczeń - Mistrz”. Tytuł zaprezentowanego montażu słowno - muzycznego brzmiał: „Kto jest dla ciebie autorytetem i dlaczego?” Został on oparty na Liście do Młodych Jana Pawła II z 1985 roku, który papież napisał z okazji Międzynarodowego Roku Młodzieży. To w 1985 roku Jan Paweł II powierzył ludziom młodym przyszłość Kościoła i przyszłość świata. Jeżeli dzisiaj mówi się o pokoleniu JP2 to wtedy ono zaczęło się po raz pierwszy kształtować.
W naszym programie artystycznym pragnęliśmy przybliżyć nauczanie Jana Pawła II i pokazać, że jest ono nadal aktualne. Młodzi ludzie poszukujący sensu życia winni opierać swoje życie na Chrystusie i Jego Ewangelii, realizując swoje powołanie życiowe.
Całość występu przeplatana była wspólnym śpiewem. Występom młodych artystów towarzyszył pokaz slajdów nawiązujących do prezentowanego tematu. Program artystyczny przygotowali ks. Mirosław Gajewski oraz Ks. Tomasz Gawlak.
W ramach Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej Eutrapelia 2017 - 2018 odbyła się prezentacja filmu nagranego przez uczniów w Ponadgimnazjalnym Zespole Szkół Ekonomicznych w Sandomierzu o mistrzu życia duchowego św. Stanisławie Kostce. Prezentacja odbyła się 20 kwietnia w auli szkolnej. Uczestniczyli w niej zaproszeni goście: dr Janusz Suszyna - Naczelnik Wydziału Oświaty Powiatu Sandomierskiego, Zbigniew Majewski - Prezes Oddziału Rejonowego polskiego Czerwonego Krzyża w Sandomierzu, Renata Tańczyk - po Dyrektora domu Opieki Społecznej w Sandomierzu i pracownik tego domu Agnieszka Łukasiewicz wraz z pensjonariuszami, Anna Fudala - przewodnicząca Rady Rodziców PZSE i zastępca Anita Snopek, Marek Rożek - redaktor naczelny miesięcznika „Sandomierzanin”, Dyrekcja szkoły: Iwona Smardz - Korona - dyrektor, Teresa Zasadni - wicedyrektor, Katarzyna Stawiarska - Bęczkowska - Wicedyrektor, nauczyciele, pracownicy szkoły, uczniowie. Program przygotowali: ks. Leszek Zajezierski, s. Elżbieta Gajowiak i uczniowie: Arkadiusz Jędrzejczyk - reżyser, Łukasz Stępień, Mateusz Borcuch, Krzysztof Kiec, Wiktoria Krupa. W prezentacji uczestniczyli jeszcze uczniowie: Katarzyna Swatek i Agata Sajda. Dekoracje przygotowały uczennice Weronika Surowców i Małgorzata Wudz. Gościnnie na organach wystąpił Tomasz Kiec. Prezentacja rozpoczęła się od powitania przez panią Dyrektor Iwonę Korona - Smardz. Potem uczniowie przedstawili kim był św. Stanisław Kostka i dlaczego warto Go naśladować, dlaczego stał się mistrzem życia duchowego. Teksty zostały oparte o list Episkopatu Polski na Rok Św. Stanisława Kostki. Był to apel do młodych ludzi, aby nie bali się żyć Bogiem, żyć wiarą w życiu codziennym tak jak prezentowany święty. Przed filmem Krzysztof Kiec wraz z bratem Tomaszem wykonali tradycyjną pieśń pt. „Witaj Kostko Stanisławie”. Następnie został wyświetlony film o życiu św. Stanisława Kostki nakręcony przez uczniów PZSE. Po filmie uczniowie Agata Sajda i Krzysztof Kiec zaśpiewali Hymn Światowych Dni Młodych „Błogosławieni Miłosierni”. Prezentacja została nagrodzona gromkimi brawami wszystkich uczestników. Następnie ks. Leszek Zajezierski podziękował przygotowującym prezentacje i zachęcił do naśladowania św. Stanisława Kostki. Głos zabrała pani dr Ewa Sęk - Dyrektor Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej, a także dr Tomasz Ożóg z KUL, którzy podziękowali twórcom prezentacji za film o św. Stanisławie Kostce zachęcający młodych ludzi do życia wiarą, miłością do Boga i bliźniego. Swoje słowa podziękowania wyraziła również pani dyrektor szkoły. Następnie zostało podsumowanie prężnie działającego szkolnego wolontariatu. Na koniec chciałbym stwierdzić, że wszystkim prezentacja i film bardzo się podobały.
Ks. Leszek.
Jest wtorek, 17 kwietnia 2018 r. To dzień, na który tak długo i z wielkim wzruszeniem, wszyscy czekaliśmy... To dzień, w którym w murach naszej szkoły, Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 3 im. Króla Jana III Sobieskiego w Stalowej Woli, w ramach XXI edycji Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej EUTRAPELIA 2017/ 2018, gościliśmy Szanowną Kapitułę Festiwalu... To dzień, w którym przed Kapitułą, Dyrekcją szkoły, gronem pedagogicznym i wypełnioną po brzegi widownią, zaprezentowaliśmy nasz program słowno - muzyczny.
Za oknem była piękna, słoneczna pogoda. Rozleniwione o poranku wiosenne słońce, cichaczem wkradało się do sal lekcyjnych, budząc je swym blaskiem i otulając ciepłem delikatnych promieni... To ciepło, ta radość, ten blask i odwaga, były nam wszystkim tak bardzo potrzebne...
Nadszedł długo wyczekiwany moment... Szanowna Kapituła Festiwalu, w Osobie Pani Dyrektor dr Ewy Sęk, Pani Barbary Chodorek i przedstawicieli Telewizji Kablowej „Stella” w Stalowej Woli, Dyrekcja Szkoły, pedagodzy oraz zaproszona na to niecodzienne spotkanie młodzież, zajęli swoje miejsca... Emocje stawały się coraz większe. Pragnieniem wszystkich, młodzieży i jej artystycznych opiekunów, było jak najlepsze zaprezentowanie przygotowanego na tę okazję widowiska, pod tytułem „W labiryncie ważnych spraw”, zrealizowanego głównie w formie pantomimy. By wiele na wstępie nie mówić, nie sugerować, nie narzucać refleksji, prowadzące część wstępną uczennice z klasy drugiej technikum hotelarstwa, Jolanta Zdeb i Elżbieta Flis, wyjaśniły sens ukrytego w tytule słowa „ważnych”, odnoszącego się do spraw najistotniejszych, bliskich każdemu człowiekowi, takich jak: Bóg, Ojczyzna i miłość do drugiego człowieka... Przygotowany przez nas program słowno - muzyczny miał na celu podkreślenie prawdy, że bez miłości do Boga, do Ojczyzny i do bliźniego, człowiek przestaje być sobą, gubi sens i cel swojego życia, niszczy samego siebie, traci Boga i wszelkie moralne, religijne i narodowe wartości.
Rozpoczynający widowisko taniec z flagą, układającą się zręcznie w duży krzyż, przypominał wszystkim o tym, że bez miłości do Ojczyzny, bez pamięci o narodowej historii, zatracimy własną tożsamość i własną niezależność (pisał już o tym pod koniec XVI wieku wybitny polski kaznodzieja, ksiądz Piotr Skarga). By milczący taniec z biało - czerwoną flagą stał się bardziej wymowny, uczeń klasy trzeciej technikum żywienia, Cezary Myszka, zaśpiewał piosenkę, w której przypomniał o najważniejszych wydarzeniach z historii naszego państwa, poczynając od roku przyjęcia Chrztu świętego, kończąc na odzyskaniu tak długo wyczekiwanej niepodległości...
O relacjach człowieka z Bogiem, o wierności Jego Przykazaniom, wartościom religijnym, moralnym i wierności samemu sobie, przypomniała, rozgrywająca się w tle tematycznie dobranych piosenek i muzyki, pantomima, w której ubrani na czarno uczniowie, wykonując symboliczny taniec i gesty, ulegali mocy złego ducha, który zakładając im na twarze maski, odbierał jednocześnie godność, wolność myśli, działania i sumienia. By jednak nie pozostać z przekonaniem o tak dramatycznych i nieodwracalnych konsekwencjach ludzkich wyborów, w kolejnej pantomimie, biorący w niej udział uczniowie, ściągali maski i rzucali daleko od siebie... Zrzucali, bo zawsze Wiara, Dobro, Miłość i szczere Nawrócenie ZWYCIĘŻĄ..., a zło, choć tak wszechobecne, łatwe i może atrakcyjne, pod naporem Bożej Mocy, zostanie skruszone i pokonane...! Miłość więc zwycięży wszystko, co podkreślili w swym wokalnym duecie uczniowie z klasy trzeciej technikum żywienia, Joanna Sikora i Cezary Myszka... „Bóg jest Mocą, Bóg jest Siłą, Bóg jest Nadzieją...! Jemu Chwała, Jemu Część, Jemu Hosanna...!”- swym barwnym i ciepłym głosem, w końcowej części przedstawienia, wyśpiewała Klaudia Dziedzic z klasy pierwszej technikum żywienia.
By więc lepiej poznać Boga, by Go zrozumieć, pokochać,... by wiele sobie wytłumaczyć i wiele się nauczyć,... trzeba wziąć do ręki Biblię, Skarbnicę Mądrości, w niej ludzkie znaleźć losy, w niej szukać polskości....- przekonywała Weronika Biały, uczennica klasy 1 technikum obsługi turystycznej.
Spektakl słowno - muzyczny dobiegł końca... Występujący w nim uczniowie, głównie z klasy pierwszej technikum obsługi turystycznej oraz ich artystyczni opiekunowie, Pani Małgorzata Pokora, autorka scenariusza i Pani Monika Walencik- Kadamus, zostali nagrodzeni gromkimi brawami.
Słowa wielkiego uznania, podziwu i ogromnej satysfakcji, przekazała Dyrektor Festiwalu, Pani dr Ewa Sęk, która jako pierwsza zabrała głos po zakończonym przedstawieniu. Nie kryła wzruszenia i radości z powodu ogromu duchowych przeżyć, jakich doświadczyła podczas oglądania widowiska. Podkreśliła swoją ogromną radość wynikającą z faktu, że jako absolwentka tej szkoły, po raz 21, czyli od początku trwania Festiwalu, gości w jej murach, gdzie zawsze spotyka się nie tylko z serdeczną gościnnością, ale przede wszystkim, za każdym razem doświadcza bogactwa i głębi duchowych refleksji, przekazywanych w różnorodnych formach artystycznego wyrazu. Zdanie i odczucia Pani Dyrektor, podzieliła Pani Barbara Chodorek, która wyraziła zaszczyt z uczestnictwa w tak pięknym przedstawieniu i pogratulowała biorącej w nim udział młodzieży, wspaniałej postawy, odwagi i gorliwości w realizowanych przedsięwzięciach.
Na koniec, głos zabrał Dyrektor Szkoły, Pan Paweł Ciołkosz, który pogratulował młodzieży i jej opiekunom oraz wyraził słowa podziękowania za trud i zaangażowanie w udział w Festiwalu. Podkreślił, że Szkoła od początku jego trwania, bierze w nim czynny udział, propagując w ten sposób wartości chrześcijańskie, patriotyczne i narodowe. Słowa uznania skierował szczególnie do młodzieży, która pomimo tego, że kształci się na kierunkach zawodowych, posiada ogromne talenty aktorskie, taneczne i wokalne. Dziękując raz jeszcze za udział w tegorocznym festiwalu, wyraził nadzieję na spotkanie podczas kolejnej jego edycji oraz złożył życzenia dalszego zaangażowania, kreatywności i wytrwałości na drodze do tak szczytnego i szlachetnego celu.
Monika Walencik- Kadamus
PIĘKNO NA USŁUGACH DOBRA
„Piękno w służbie prawdy i dobra” - tak można by podsumować całość wydarzenia kulturalnego, jakim była prezentacja spektaklu „Dobry łotr”. Bo dobro jest prawdą, a jeśli jej narzędziem stanie się piękno, to sztuka ma niezwykłą moc poruszenia umysłu i serca człowieka.
I to udało się młodym aktorom, uczniom Szkoły Podstawowej i Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Zawichoście, którzy chcieli językiem teatru powiedzieć o wartościach uniwersalnych, wskazując konkretnie na ich bijące źródło w ewangelicznym przykładzie przebaczenia z krzyża, które ma porywającą siłę formacji postaw współczesnych ludzi.
Na ogólne wrażenie piękna spektaklu złożyło się wiele elementów: świetna gra aktorska i kapitalna pantomima, będąca twórczą ilustracją aktorsko-muzycznego nagrania tekstu biblijnego. Jeśli do tego dodamy plastykę ciekawej scenografii oraz kostiumów na tle nastrojowej muzyki i gry świateł, to otrzymamy niezapomniane doświadczenie estetyczne. I to poruszenie emocji sprawiło, że przesłanie sztuki docierało do wnętrza człowieka, wzbudzając w nim głęboką refleksję.
Warto robić
Warto włożyć ogromny wysiłek w przygotowanie sztuki, z której wynika ważne dla życia przesłanie. A to zawiera scenariusz „Dobrego łotra” Marcina Kobierskiego. Choćby w przypadku losów tytułowego bohatera - złodzieja, któremu pani Maria wzorem Chrystusa wybaczyła napad rabunkowy na dom. Tak otrzymane przebaczenie było szansą, by się zmienić. Ale i inni bohaterowie, na przykład antykwariusz, mają nam wiele do powiedzenia o sztuce mądrego podejścia do świata i ludzi.
Role, których nie trzeba zdejmować
Zwykle po szkolnym spektaklu reżyserujący nauczyciel ściąga rolę z uczniów, mówiąc, że „już nie jesteś Judaszem, Piłatem czy też Apostołem Piotrem lub Cyrenejczykiem, lecz Pawłem Nowakowskim”. Ponieważ to przedstawienie miało dwa przeplatające się wymiary: świat współczesny i biblijny, więc warto, żeby role ewangeliczne dłużej pozostały. Dlaczego? Ponieważ człowiek to istota skomplikowana i każdy z nas ma coś z Judasza i Piłata, zapierającego się świętego Piotra i liczącego na miłosierdzie dobrego łotra. Ta konfrontacja okazuje się konieczna i poznawcza.
Choć dążymy do postaw jednoznacznych - i na tym polega nasz rozwój - jednakże doświadczamy w sobie różnych rozdarć. Niekiedy bywa, że środowisko znosi nas w kierunku nieprawości. Ulegamy tym wpływom dlatego, że jesteśmy słabi... Przecież nikt z nas nie chce w sposób świadomy być złym człowiekiem, stąd podejmujemy wysiłek w kierunku dobra. Wielką pomocą jest tu pozytywny przykład. Możemy go znaleźć w rodzinie i wśród przyjaciół, na kartach ksiąg i na deskach teatru. Idziemy za wzorcami, które nam imponują - podobają się nie tylko w sferze intelektualnej, ale i egzystencjalnej. Dlatego „Dobry łotr” to nie tylko spektakl, lecz i egzystencjalne doświadczenie tego, co dzieje się w człowieku.
Ksiądz Biskup Wacław Świerzawski powiedział kiedyś, że Jezus zstępując na świat przyniósł niebo, wprowadził je do naszego wnętrza. Warto podjąć wysiłek, by odkryć dobro w sobie (i innych) i nim się uradować. Bo blask jego piękna ma moc pociągnąć nas w głąb i wzwyż.
Spektakl „Dobry łotr” miał już trzy odsłony: dwie pierwsze w dniu 27 III 2018 roku (w szkole i Miejsko - Gminnym Ośrodku Kultury w Zawichoście), a trzecią - 17 kwietnia 2018 roku w ramach XXI edycji Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej „Eutrapelia 2017/2018” w zawichojskim MGOK-u, o godz. 13.00. Była ona nagrywana przez telewizję „Stella”.
s. Alicja Rutkowska CHR
W tym roku po raz kolejny Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 im. gen Wł. Sikorskiego w Stalowej Woli zgłosił akces czynnego uczestnictwa w Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej „Eutrapelia”.
Dla środowiska „Sikorskiego” udział w festiwalowych zmaganiach jest już tradycją. W latach 2004-2007 pierwsze programy artystyczne przygotowywała Pani Maria Świder wraz z grupą teatralną „Spontan”. Wysoki poziom artystyczny tych przedstawień od razu wyznaczył ton tej niezwykłej formie kulturowej. Na przestrzeni kilkunastu kolejnych lat młodzież pod opieką nauczycieli i katechetów kontynuowała to nietypowe przedsięwzięcie wielokrotnie biorąc w nim czynny udział.
Również w tym roku Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 w Stalowej Woli miał zaszczyt gościć Kapitułę Festiwalu. Hasłem przewodnim tegorocznej edycji były słowa: „Mistrz i uczeń”. Spośród zaproponowanych przez animatorów Festiwalu propozycji opiekunowie artystyczni Agnieszka Rusinek, Iwona Siembida oraz ks. Mariusz Kozłowski wraz z młodzieżą wybrali temat: „W labiryncie współczesności”.
Twórcom widowiska zależało na tym, aby ukazać uwikłanie współczesnego człowieka w labirynt, który jest symbolem zniewolenia i pułapki. Bohaterowie przedstawienia, z pozoru szczęśliwi, gubią się w plątaninie własnych i cudzych wyobrażeń. Spektakl rozpoczął się wizją Pana Jezusa, który przypomniał o ogromie Swojego Miłosierdzia. Na scenie rozegrał się dramat dwojga młodych ludzi-Moniki i Darka. Oboje pozornie spełnieni i szczęśliwi natrafili w swoim życiu na przysłowiową „ścianę”- problemy, z którymi nie potrafili się uporać.
Historia Moniki pokazuje młodą, piękną dziewczynę, która uczyniła sobie bożka z drugiego człowieka. Jej przyszły narzeczony Robert nie potrafi docenić tej miłości. Dziewczyna zostaje oszukana i zdradzona. Kochała za bardzo, uważając przy tym, że sama nie zasługuje na miłość. Zrozpaczona Monika nie znajduje pocieszenia w gronie przyjaciółek, które proponują łatwe rozwiązania. Głód miłości próbuje zagłuszyć nałogowymi zakupami i powierzchownymi znajomościami. Okazuje się, że pod maską zadbanej, pewnej siebie kobiety schowała się mała dziewczynka zraniona w dzieciństwie przez najbliższych.
Pozostało jej jeszcze jedno rozwiązanie - pastylka na uspokojenie, na wyjście z sytuacji, z której, jak się Monice wydawało nie ma wyjścia, bo go nie zauważała. Tak samo, jak nie dostrzegała Jezusa, który cały czas, od początku monologu bohaterki towarzyszył jej w każdym momencie życia. Symultanicznie wraz z rozwojem fabuły rozpoczyna się Jego wędrówka. Milczący, łagodny, towarzyszący - jest tuż obok.
Z labiryntu wielkiego miasta próbuje znaleźć wyjście Darek - dyrektor finansowy wielkiej korporacji. On już wie, kto jest jego Mistrzem. Musiał jednak odbyć długą wędrówkę, żeby się o tym przekonać. Choroba, której doświadcza będąc w szczytowym momencie swojej kariery, pozwala mu odnaleźć szczęście i samego siebie. Prawdziwego siebie, który nie musi się ukrywać za maską pozorów. Przede wszystkim jednak pozwala mu odnaleźć prawdziwy pokój serca. Mężczyzna, który zaparł się własnej matki i wiary powoli odkrywa, kto jest jego prawdziwym przyjacielem i w cieniu czyjej miłości może odzyskać sens życia.
Dokąd idziesz, gdy ból nie daje o sobie zapomnieć? - pytają bohaterowie spektaklu. To pytanie powinni sobie zadać nie tylko ludzie młodzi, ale każdy z nas.
Jak podkreśliła dr Ewa Sęk dyrektor Festiwalu, Jezus nie krzyczy, nie nawołuje. Jego słowa są łagodnym napomnieniem. Pani dyrektor zauważyła, że tak, jak bohaterowie spektaklu, każdy z nas ma bagaż trudnych doświadczeń, zranień z przeszłości. Należy pamiętać, żeby w ich pokonywaniu podążać za głosem Chrystusa, a nie słuchać podpowiedzi pseudoautorytetów. Dla dyrektor Festiwalu ważne jest to, żeby młodzi ludzie byli autentyczni i nie próbowali chować się za fałszywymi tożsamościami, za którymi kryje się obawa i lęk.
Z kolei dyrektor Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 w Stalowej Woli Pani Agata Krzek w swojej wypowiedzi odwołała się do wartości chrześcijańskich, które propagują twórcy Festiwalu. Podkreśliła, że są one bliskie również jej sercu. Zwracając się do młodych ludzi pani dyrektor zaznaczyła jak istotną rolę odgrywa ich entuzjazm i energia w dążeniu często niełatwymi ścieżkami i wbrew powszechnej modzie ku prawdziwym ideałom.
Na przestrzeni kilkunastu lat Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 w Stalowej Woli angażował się w twórcze działania związane z „Eutrapelią”. Festiwal Kultury Chrześcijańskiej „wydobywa” z młodych ludzi to, co w nich najlepsze: radość, entuzjazm, spontaniczność, pomysłowość. Przygotowanie każdej uroczystości wymaga wykonania różnorodnych zadań. Każde przedsięwzięcie poprzedzone jest wieloma godzinami prób i wytężonej pracy. Uczniom daje to możliwość zaprezentowania własnych talentów, nawiązania znajomości z rówieśnikami, współpracy z nauczycielami na nieco innej niż dotychczas płaszczyźnie. Są oni nie tylko uczestnikami, ale też kreatorami rzeczywistości wokół siebie. Specyficzny klimat, który towarzyszy przygotowaniom, atmosfera panująca na auli podczas spektakli, sprawia, że „Eutrapelia” to dla uczestników, zarówno po jednej jak i po drugiej stronie sceny, swoiste rekolekcje. Niezwykła wrażliwość dyrektor Festiwalu pani dr Ewy Sęk oraz jej wnikliwe analizy treści przedstawień, a także cenne komentarze członków Kapituły oraz spora przestrzeń wolności, co do wyboru formy i treści sprawia, że młodzi ludzie rozwijają się i autentycznie dojrzewają z każdą kolejną edycją Festiwalu.
Obyśmy nigdy nie znaleźli się w „labiryncie” życia, a jeżeli już zdarzy się nam tam zabłądzić zapytajmy, powtarzając za świętym Piotrem: „Quo vadis Domine”? I pójdźmy za Nim.
Agnieszka Rusinek
„Mistrz i Uczeń” - to hasło XXI edycji Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej „EUTRAPELIA”. Spotkanie janowskiej Eutrapelii i przedstawienie swoich programów artystycznych przez młodzież dwóch janowskich szkół ponadgimnazjalnych, tj. Zespołu Szkół Technicznych i Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Porytowego Wzgórza miało miejsce 11 kwietnia 2018 r. w Janowskim Ośrodku Kultury. Sala widowiskowa była wypełniona po brzegi. Wśród zebranych gości znaleźli się: członkowie Kapituły FKCH pani dr Ewa Sęk, pani Barbara Chodorek, pracownicy TVK „Stella” ze Stalowej Woli - główny patron medialny tego niezwykłego wydarzenia, ks. Jan Sobczak, wicestarosta Antoni Kulpa oraz burmistrz Janowa Lubelskiego Krzysztof Kołtyś. Na festiwal przybyli również dyrektorzy szkół ponadgimnazjalnych, szkoły podstawowej, placówek opiekuńczo-wychowawczych oraz młodzież z janowskich szkół.
Zespół Szkół Technicznych po raz kolejny wziął udział w tym pięknym przedsięwzięciu. Pani Anna Szmidt oraz pani Angelika Wieczorek opierając się na haśle przewodnim opracowały scenariusz montażu słowno - muzycznego zatytułowanego „Rozważania z Dekalogiem - czuwam z miłością i z miłości”. Osobą pomocną w kwestii organizacyjnej był ksiądz Jacek Zieliński. Fabuła tego dzieła artystycznego zawiera bogate w treści przemyślenia nad słabą ludzką naturą, poszukiwaniach prawd wiary w życiu, nad siłą miłości, wiary i nadziei. Można nawet stwierdzić śmiało, że kiedy upadamy, możemy powstać ze zdwojoną mocą, jeśli mamy obok siebie odpowiednie wsparcie i motywację przepełnioną pięknem życia, a naszą inspiracją jest Pismo Święte.
Liceum Ogólnokształcące im. Bohaterów Porytowego Wzgórza w Janowie Lubelskim zaprezentowało spektakl teatralny pt. „Przed sklepem z Aniołami...” przygotowany pod kierunkiem s. Maksymilii Grzyśnik i Elżbiety Tylus. Na ławce przystanku autobusowego obok „sklepu z Aniołami” spotykają się profesor, kobieta wracająca z zakupów, bezdomna, biznesmen i młodzi ludzie. Każdy z nich zadaje sobie pytanie: Jaki jest sens ludzkiego istnienia i cierpienia? Odpowiedzi stara się udzielić profesor oraz Aniołowie, którzy cytują fragmenty Tryptyku Rzymskiego św. Jana Pawła II. Człowiek tylko dzięki Bogu, który jest Początkiem i Kresem wszystkiego może zrozumieć sens istnienia, trudu życia, cierpienia i śmierci, a Mistrzem, który nieustannie prowadzi do Niego jest św. Jan Paweł II. Przedstawienie ubogaciły piosenki w wykonaniu Oli, Łucji, Weroniki i Marceliny.
Po zakończeniu części artystycznej Pani dr Ewa Sęk podkreśliła, że „Co roku obserwujemy coraz wyższy poziom artystyczny. Młodzież poprzez formy, które są im bliskie: teatr, śpiew, taniec, muzyka, literatura i to wszystko, co potrafią tworzyć chcą prezentować i przybliżać innym wartości ewangeliczne”. Podczas tego pięknego w treści programu, wzruszeń nie było końca. Festiwal Eutrapelia to wspaniałe, pouczające oraz przepełnione magią świętą przedsięwzięcie, za którym w ciągu roku tęskni niejedna osoba, oczekując z niecierpliwością kolejnej edycji, aby wreszcie pisząc scenariusz, móc przelać na papier swoje przemyślenia. Niebawem spotkamy się wszyscy w Stalowej Woli na finale tegorocznej Eutrapelii.
Anna Szmidt oraz Elżbieta Tylus i s. Maksymilia Grzyśnik
Członkowie Kapituły Festiwalowej Pani dr Ewa Sęk dyrektor Katolickiego Domu Kultury „ARKA” im. Świętej Jadwigi Królowej oraz dr Tomasz Ożóg z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, z obsługą techniczno - filmową TVK „Stella” odwiedzili 9 kwietnia 2018 r. Zespół Szkół Nr 1 w Ostrowcu Świętokrzyskim. Zaproszeni goście witani serdecznie przez Panią Dyrektor Agnieszkę Kuterę zgromadzili się wraz z uczniami klas pierwszych i drugich oraz ich wychowawcami w sali gimnastycznej, gdzie czekali na nich wykonawcy programu słowno-muzycznego - uczniowie klasy I Zasadniczej Szkoły Branżowej z ich opiekunem ks. katechetą Adamem Kamińskim.
Przedstawiający program pt. „Święty Stanisław Kostka - Mistrz życia duchowego młodych ludzi XXI wieku”, ukazali kwestię wierności powołaniu, za głosem którego podąża młodzieniec osaczony oczekiwaniami swoich rodziców i pokusami doczesnego świata. Bohater przedstawienia okazał się wierny Bożym ideałom. Pokonał niezrozumienie bliskich mu osób, własną niepewność. W modlitwie i lekturze Pisma Świętego odnalazł prawdziwe oparcie i sens służby dla Chrystusa.
Oglądający przedstawienie byli zasłuchani i śledzili z uwagą przejrzystą w przekazie, emocjonalną grę uczniów, która okazała się do końca przekonywująca. Wplecione w akcję utwory muzyczne, ilustrujące relacje ludzi do Boga ubogacały występ.
Po programie był czas na podsumowanie, które poprowadziła Pani dr Ewa Sęk. Zaprosiła do koła młodych artystów. Gratulowała im włożonego przez nich wysiłku. Prosiła o podzielenie się wrażeniami i wnioskami po przedstawieniu. Młodzi stwierdzili, że chcą budować swoje życie na mocnych fundamentach, a takie można śmiało stawiać, gdy żyje się na co dzień w komunii z Panem Bogiem.
Ks. Adam Kamiński
Kapituła Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej „Eutrapelia” zainaugurowanego w listopadzie 2017 r. rozpoczęła przeglądy w szkołach. Pierwszą szkołą prezentującą program artystyczny było Gimnazjum im. Orląt w Rudniku nad Sanem. To jedyne gimnazjum w Diecezji Sandomierskiej, które bierze czynny udział w Festiwalu już od siedmiu lat. 27 marca 2018 r. w progach szkoły Kapitułę w osobach dr Ewa Sęk dyrektor Katolickiego Domu Kultury „ARKA”, Karolina Burek absolwentka Zespołu Pieśni i Tańca „Racławice”, a obecnie choreograf, na co dzień pracująca z dziećmi i młodzieżą w Zespole i Barbara Chodorek zasłużona dla Festiwalu jako nauczyciel pracujący z młodzieżą. Jak co roku spotkanie rozpoczęło się od wprowadzenia sztandaru szkoły i powitania licznie zgromadzonych gości, dyrekcji i społeczności szkolnej na sali gimnastycznej. Program „Pójdź za Mną” nawiązywał do hasła XXI edycji Festiwalu - „Mistrz i uczeń”. Mistrz - Jezus, Uczeń - Piotr. W krótkich, ale wymownych scenkach pokazana została droga Świętego Piotra do bycia prawdziwym uczniem Jezusa, do odnalezienia siebie samego, tego prawdziwego. Od zagubienia, nieufności, lęku, a nawet zdrady, do silnej, mocnej wiary, pewności własnej drogi życiowej, a nade wszystko miłości. Każdy z oglądających mógł w postawie przyszłej Głowy Kościoła odnaleźć własne życie dzięki komentarzom narratora interpretującym poszczególne sceny. „Poznaj lepiej siebie... Nie bój się nazwać swoich słabości i grzechów. Ja dam ci siłę, by nie przytłoczyły cię wyrzuty sumienia. (
) Bóg chce to moje niewiele. Każdy codzienny, najdrobniejszy czyn, wykonany z miłości, jest wielki w oczach Boga i przybliża do świętości”. Przedstawienie zostało wzbogacone odpowiednio dobranymi utworami muzycznymi. Piosenkom śpiewanym przez chór oraz solo akompaniował na gitarze ks. Wiesław Marszałek, na fletach poprzecznych Karolina Malmon i Zuzanna Handziak. Opiekunem była Pani Joanna Maczuga, która od początku sprawuje pieczę nad młodzieżą przygotowującą programy i kształtuje postawy młodych ludzi poprzez wychowanie oparte na wartościach patriotycznych i chrześcijańskich.
Po prezentacji Pani dyrektor dr Ewa Sęk podkreśliła wysoki poziom i zaangażowanie młodych artystów, którzy swoją grą zapewnili prawdziwą ucztę duchową oraz podziękowała dyrektorowi Andrzejowi Błażowi i gronu pedagogicznemu za goszczenie kapituły Festiwalu w szkole i podejmowanie trudu na rzecz wychowania przyszłych pokoleń na świadomych Polaków, kochających swoją Ojczyznę i pielęgnujących tradycje narodowe, oparte na nauce Jezusa Chrystusa.
Całość zarejestrowała Telewizja Kablowa „Stella” ze Stalowej Woli, główny patron medialny, towarzyszący od pierwszej edycji na drodze festiwalowej, przy wielkiej przychylności i życzliwości Pana Prezesa Zdzisława Gawędzkiego.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Copyright © Katolicki Dom Kultury Arka